Win-Türkçe
ASCII

SELAHATTİN DUMAN(sduman@sabah.com.tr )

Yeni düştüm bu derde, nasıl yatayım yerde?

"Fazla alıp eksik satsam yine kâr, gözü çapaklı gelin işime yarar" deyip girdiğimiz işlerin bünyemizdeki yan etkisi devam ediyor.. Üç gündür yazıya başladık hala işlerimizin havasından çıkamadık.. Allah sonumuzu hayır etsin..

Nasıl ki siyasete girmenin bir raconu varsa; eğlence sektörüne girip de dükkan açmanın ayrı bir raconu var..

Eğer ANAP veya DYP'den milletvekili olacaksan arkanda mutlaka şeyhlerden birinin desteği olacak.. Kadiri tarikatından birini mi bulursun yoksa taaa Adıyaman'a kadar gidip Menzil Şeyhi'nin elini mi öpersin.. Orası sana kalmış..

Biz de öyle yaptık..

Önce Türker İnanoğlu ağabeyimizi arayıp hayır duasını aldık.. Sonra Hıncal Uluç'un peşine düştük..

Hıncal'ın tekkesi..
O kavşak bir yol mühendisliği harikasıdır..

Sahilden gelen, Ortaköy'den gelen, Ulus'tan gelen bütün yollar ikişer şerit halinde akıp o kavşağa çıkar.. Trafik bu birleşme yerinden tek şerit olarak akar..

Sahil yolu dönüşü de ancak oradan mümkün olduğundan o küçük meydan Mekke'deki hacıların Şeytan taşladığı yere benzer.. Orada görevli trafik polisleri dahi bir işe yaramaz..

O curcunanın içinde kol sallamak kolay değil.. Adamcağızlar bir saat içinde iptal olup, manasız el kol işaretleri yaparlar.. O yola ilk kez gireceklere söylüyorum..

Sakın trafikçilerin bezginlikten salladıkları kola bakıp da üzerinize alınmayın.. Alındığınız zaman ya karşıdaki dürümcüye girersiniz veya köşedeki işkembecinin kapısını zorlarsınız..

İşte, araba ile oradan geçmek isteyenleri Arafat'ta soyulmuş hacıya döndüren o kavşağın tam Ortaköy meydanı girişinde Hıncal'ın tekkesi vardır ki namı "Ertekin'in Yeri" diye bilinir..

Hıncal'ın kendisi her zaman bulunmaz.. Ama halifesi Ertekin her daim oradadır..

Hıncal'ı bulacağım diye defalarca gidip geldim, ne yazık ki kendisini yakalayıp eteğine yüz sürme şansımız olmadı.. Sonunda cep telefonunun kapsama alanına güvenmeyi denedik..

Bıraktığımız mesajlar yerini bulduğundan hocamız açılışa gelebildi.. Kahkahalarından icazet verdiğini ancak açılış gecesi anlayabildik..

Komedi satmak zor iş
Büyüklerimizin manevi desteğini aldıktan sonra kaldık mı başbaşa? Mekan açmışız, komedi satacağız.. Ama nasıl becereceğiz?

Bu millete satması en zor malzeme komediye dair olanıdır.. Günlük hayatın içine şöyle bir karışıp, esnafı, memuru, boşta gezeri biraz izleyin.. Üç televizyon programlık replik çıkar..

Adam gitmiş Galatasaray maçına.. Yeri de taç çizgisine çok yakın.. Bütün maç bağırıyor.. "Ariiiif.. Ariiiif.." Seksen dakika böyle bağırdıktan sonra, son on dakika taç atmak üzere çizgiye gelen Arif dayanamayıp "Ne var be.." diye söyleniyor..

Bağırtısı kesilmeyen adamdan cevap: "Ümit'e söyle de buraya baksın.."

Alın size replik..
Bir başkası belediye otobüsünde yaşanıyor.. Giyiminden kuşamından efendilik akan otobüs müşterisi orta kapıya yakın yerde durmuş.. Oradan inmek istediği belli..

Şoför ise o mıntıkada toplanan kalabalığı arkadaki boş yerlere yönlendirme derdinde.. Bağırıyor:

- "Beyler ilerleyelim, otobüsün arkası da Kadıköy'e gidiyor.."

Millet lafa kıkırdarken orta kapıya yakın duran beyefendi şoföre "Orta kapıyı rica edebilir miyim?" diye sesleniyor.. Yani orta kapıyı açar mısınız? Bizim doğuştan komedyen şoförden cevap:

- "Al götür anam.. Senin olsun.."

İşimizin neden zor olduğunu anlatabildim mi? Bu alemin manevi büyüklerinden "el istememin" sebebini artık anlamışsınızdır..