Örneğin, üç çocuğu olan bir aile, yılda on bin mark "çocuk parası" alır.

Ancak...

"Öğrenci, araştırmacı, gazeteci, öğretim üyesi, din görevlisi, bankacı, sığınmacı" ve benzeri kesimlere "bu para" ödenmez.

Nedeni ise...

Bunların "geçici oturma izni" ile Almanya'da yaşamaları.

Geçtiğimiz yıllarda "iki vatandaşımız" bu konuyu önce Alman mahkemelerine sonra da "Avrupa Adalet Divanı'na" taşıdılar.

ATA (Avrupa Türkiye Araştırmaları Enstitüsü) bu davalara "hukuk desteği" verdi.

Sonuç:

Avrupa Adalet Divanı dedi ki:

- Türkler haklı... Almanya "geçici oturma izni sahiplerine de" çocuk parasını... Sosyal yardımı ödemek zorunda.

"- Uygulama 1 Haziran 1997 itibariyle başlatılacak."

Ama Almanya uzun süre "ipe un serdi."

"Çeşitli bahaneler" öne sürdü.

Sonunda "Hukukun dediği oldu."

Alman hükümeti yıllardır ödemediği parayı "dün ödemeye başladı."

Üç çocuklu bir aile dün başvurunca...

"Dört yıllık çocuk parasını birden" aldı...

Yani "1997'den bugüne kadar olan hakkını."

Yaklaşık "kırk bin mark."

Bugün başvuran "bugün alacak."

İki Türk (önce İbrahim Aygün, sonra da Sema Sürül) ile bir sivil toplum örgütü (ATA Enstitüsü) "yeni bir kaynak" yarattılar.

"Sürekli akacak" bir kaynak.

Birinci gol bazı ekonomik hakların elde edilmesi için "Avrupa Adalet Divanı'nda kazanılan" on dokuz dava.

Bu davalarla, Avrupa'daki Türkler bazı maddi hakları kazandılar ve "Avrupa ekonomik vatandaşlığını" elde ettiler.

İkinci gol "Avrupa sosyal vatandaşlığı" demek olan... Ödenmeyen çocuk paralarının ödenmeye başlanması... Yani "dünkü gol."

Şimdi sırada "üçüncü gol" var.

"Avrupa siyasal vatandaşlığının" kazanılması.

Avrupa'daki üçbuçuk milyon Türk'ün, cebindeki ay yıldızlı pasaportunu iade etmeksizin "bulunduğu ülkenin pasaportuna da hak kazanması."

Düzenleyenler:

ATA Enstitüsü, Hamburg Türk Toplumu ve Alman Sendikalar Birliği.

Konu:

"Üçüncü gol... Birlik yurttaşlığı... Yani siyasal vatandaşlık."

Toplantıya Avrupa'daki cami dernekleri de katılıyor, cemevleri de...

İşçiler de katılıyor, işverenler de...