Kültür Bakanı İstemihan Talay, edebiyatımızda "kısmeti kapalı gençliğin şairi" Necati Cumalı'nın Urla'daki baba ocağının bir "Anı ve Kültür Evi"ne dönüştürülmesinin müjdesini verecek çünkü... Cumalı'nın "Baba Evi" şiirinden İzmir körfezinin kalbine yağmur misali mısralar düşerken bu müjdeyi veriyor da...

"Durmuş bakıyoruz / Baba evine. Senin / İlk görüşün gelinim, / Alt yanı bir ev sana göre / Çatlak duvarın biri / Boyasız kapı pencere."

Kültür Bakanlığı, o çatlak duvarları onartmış, kapı pencereleri boyatmış, bahçe içinde iki katlı, eli yüzü düzgün bir bina çıkmış ortaya...

Cumalı'nın "Kızılçullu" ve "Güzel Aydınlık" şiirleriyle "Zeliş" romanını alarak "Baba Evi"ni dolaşıyorum. O ise Paris'teyken dinlediği radyosunu açmış, daktilosunun başına geçmiş, misafirlerini beklemekte, yüzünden eksik etmediği gülüşüyle...

Başucunda bir fincan kahve ile eşi Berrin Hanım durmakta...

"Ben" diyor Cumalı, "nice şiirimi, roman ve hikâyelerimi işte bu evin şimdi içinde bulunduğunuz odasında yazdım. Bundan sonra ise bu baba evinde yazdıklarım okunacak."

Kültür Bakanı Talay'ın Cumalı'nın baba evinde bir başka müjdesi de yakında Reşat Nuri'nin Çanakkale'deki evinin de bir "anı ve kültür evi"ne dönüştürülecek olması...

Bence yazarlarımızın, şairlerimizin "ikâmetgâh"larının, bir başka deyişle yaratıcılıklarının sığınaklarının birer "anı ve kültür ev"ine dönüştürülmesi Kültür Bakanlığı'nın en önemli iş ve işlevlerinden biri...

Özellikle yerel yönetimler, aramızdan ayrılan bir yazar ya da şairin adını, "sevgi nişanesi" niyetine hemen bir sokağa veriyorlar. Yerel yönetimin başındakiler değişince de o ad da o sokaktan kaldırılıyor tabii... Oysa, adı üzerinde böylesi "anı ve kültür ev"leri, hem barındırdıkları yazar ya da şairlerin "anı"larını yaşatacak, hem de "kültür evi" kimlikleriyle çevrelerini aydınlatacaklar.

İzmir'e gelinir de Devlet Opera ve Balesi'nin bir gösterisi izlenmez mi? Üstelik, Cumalı'nın "Yağmurlar ve Topraklar" romanına mekân olmuş, gençliğimizin Elhamra sinemasında... Ve Cumalı da "Romeo ve Juliette" balesinin galasında. Gösterinin bitiminde Juliette Burcu Sürmeli ile Romeo Kıvanç Ekin'i tebrik ederken diyor ki:

"Artık her gün Urla'da "baba evi"ndeyim, Yorgo Seferis gibi bir de komşum var. Sezon sonuna kadar ise akşamları Romeo ve Juliette balesinde..."

Urla artık O'na da, bana da uzak değil...