|
Magazin |
|
Astroloji |
|
|
|
Para Durumu |
|
Hava Durumu |
|
|
|
Bizim
City |
|
Sizinkiler
|
|
|
|
Sarı Sayfalar |
|
İstanbul |
|
|
| Cumartesi Eki |
|
Pazar Eki |
|
|
|
Künye
|
|
E-Posta |
|
Reklam |
|
Arşiv |
 |
  
Dünya bize nasıl bakıyor...
Fıkra gibi
Bu ekonomik krizin çözümünü politik anlamda bir sistemik değişimde mi görüyorlar?
Bu alanda çok yazıldı çizildi, konu enine boyuna tartışıldı.
Türkiye hakkında yabancıların tutumu, eski Sovyetler'den kalma bir fıkra gibi...
Olay Polonya'da yaşanıyor:
fAdam Banka Gdansk'a para yatıracak, ama biraz tedirgin. Vezne görevlisiyle arasında şöyle bir konuşma geçiyor:
"Ben bu parayı yatırıyorum ama ya Banka Gdansk güme giderse... Ne olacak o zaman?"
"Hiçbir şey olmaz, buradaki bütün mevduat Varşova Bankası garantisi altında"
"Peki tut ki Varşova Bankası güme gitti, o zaman ne olacak?"
" O zaman Polonya Merkez Bankası devreye giriyor, parayı o öder"
"Peki ya Polonya Merkez Bankası gümlerse?"
"O da zaten Moskova Bankası'na bağlı, para Moskova Bankası garantisi altında"
"Farzet Moskova Bankası da battı, o zaman ne olacak?"
"Eh o da Sovyet Merkez Bankası'na bağlı, para yine güvencede!"
"Tut ki Sovyet Merkez Bankası çöktü, peki o zaman bizim para ne olacak?"
"Valla o zaman Sovyetler Birliği çökmüş demektir ve bütün paranı kaybedersin. Ama... Değmez mi?"
İnşallah Kemal Derviş'in umduğu gibi, dışarıdan para gelir. Açıkçası, bizim durumumuz da, dibe vurmadan parayı alabilme çabası. Bunun son tercümesi, "Kabine değişikliği" şeklinde dilleniyor. fDünyaca ünlü ekonomist Rudi Dornbush'un raporuna bakacak olursanız... Muazzam bir manevra kabiliyetimiz var. O manevra kabiliyeti sayesinde bunca yıl krize yakalanmadan yaşadık. Bütün aksaklıkları... Halı altına süpürdük, görmezden geldik, "Etraf pırıl pırıl" dedik. Reformları erteledik. Ve yöneticilerimiz her başı sıkıştığında vatandaşın cebine daldı. Bu manevraları her seferinde başarıyla yaptık ama sonunda kriz duvarına çarptık. Şimdi... Rudi Dornbush'a göre ya enflasyon sarmalında tırmanacağız veya borç erteleyeceğiz... Ama bunların hiçbiri, Türkiye kendi siyasi reformlarını yapmadıkça çözüm olmayacak. Doğrusu dışarıdan gelen bu seslere klasik bir tepkimiz var... "Parayı ver ve sus, biz müstemleke miyiz?" "Sana ne bizim siyasi reformlarımızdan!" Oysa gerek maddi gerek manevi açıdan -Avrupa'ya ulusal plan yollamış bir ülke olarak- böyle bir lüksümüz yok. Üstelik son tahlilde kendimiz için istiyor ve yapıyor olacağız... Hükümetin istifasıyla bir yere varılmaz, hele şu aşamada! Ama bir kabine revizyonu şeklinde imaj tazeleme neden olmasın? Para ve siyasi reform arasındaki ilişki... Yumurta tavuk hikâyesine benzedi. Birinin ardından diğeri gelecek. Ama önce hangisi gelecek? İşte bu aşamada gözler Kemal Derviş'te... Program açıklanacak ve önümüzü görebileceğiz. Umarım program sonrası ortalık toz duman olmaz da... Türkiye krizden çıkmak üzere rayına girer.
Sağduyunun hakim olması gerek. Protesto elbette olabilir... Ama polise saldıran göstericiler... Çok tatsız bazı anıları çağrıştırıyor. Türkiye bu filmi gördü... Herkes krizden çıkmak istiyor! Ama krizi toplumsal kaosa çevirmenin faturası, Krizin kendisinden bin misli vahim olur. Kritik haftada, sokaktaki adamdan yöneticiye, herkesin sinirine hakim olması gereken, sağduyuyu öne çıkarmamız gereken çok önemli bir dönemeçteyiz.
Programın ne olduğunu bir an önce açıklama ve çok iyi anlatma mecburiyeti var! | ||
 |
 |
 |
 |
 |
|||
 |
 |
 |
|