|
Magazin |
|
Astroloji |
|
|
|
Para Durumu |
|
Hava Durumu |
|
|
|
Bizim
City |
|
Sizinkiler
|
|
|
|
Sarı Sayfalar |
|
İstanbul |
|
|
| Cumartesi Eki |
|
Pazar Eki |
|
|
|
Künye
|
|
E-Posta |
|
Reklam |
|
Arşiv |
 |
|
Kehanet ve erotizmin 'gizli' kalan güncesi 
Rus yazar Puşkin, 100 yıl sonra yayımlanmasını şart koştuğu "Gizli Günce"sinde en mahrem anılarını kaleme almış. Yazarın deyişiyle insanın en yakın arkadaşının bile çıplaklığı kabul edemediği, kendinin bile okumaya cesaret edemediği anılar bunlar... Başta Dostoyevski olmak üzere ünlü Rus yazarlarını etkilemiş olan Puşkin'in "Gizli Günce"si birkaç küçük tartışma dışında sesisiz sedasız yayımlandı. Sessiz sedasız diyorum, çünkü bu kitap 10 yıl önce Amerika'da yayımlandığında yer yerinden oynamıştı. Güncesini okuduğumuz kişi, bildiğimiz Puşkin'den çok farklıydı. Erotizmle pornografinin sık sık yer değiştirdiği güncede Puşkin, hayata toplumsal meselelerden ziyade 'bacak arasından' bakan biri. Bu yüzden günce için, Puşkin'in görünmeyen, karanlık yüzünü anlatıyor diyebiliriz. Kitapla ilgili ilk tartışma, 1990'da Mikhail Armalinsky tarafından ABD'de yayıma hazırlandığında çıkmıştı. Edebiyat çevreleri uzun süre güncenin Puşkin'e ait olup olmadığını tartışmıştı. Gerçi, bir düelloda yaşamını yitiren şairin, bu olaydan kısa bir süre önce kaleme aldığı ve ölümünden ancak 100 yıl sonra yayımlanmasını şart koştuğu bir güncenin varlığı Rusya'da hep bir söylentiydi. Yarı efsanevi bu günlük için edebiyat tarihinin en spekülatif kitaplarından biri de diyebiliriz. Ama ABD'deki tartışmalar artık son buldu ve güncenin Puşkin'e ait olduğu kabul edildi. YAZGI AĞIR OLSA DA Şifreli bir dille Fransızca yazılmış olan günlüğün yayımlanma süreci polisiye roman konusu. Şöyle diyor Armalinsky kitabın önsözünde: "1976'da Rusya'ya gittiğimde Nikolai Pavlavich isminde bir tarihçi ile tanıştım. Benden el yazmalarını yurtdışına çıkarmamı istedi. Anti-Sovyetik olmadıklarını, 19'uncu yüzyıla ait bir günlük olduğunu, sorun çıkmayacağını söyledi. Kabul ettim. Rusça deyimler dışında Fransızca yazılmış şifreli bir günlüktü ve çözmek için çok uğraşmıştı. Günlüğü Rusya'da bastıramayacağını çünkü bir idole ait olduğunu söyledi. Moskova'dan ayrılacağım gece el yazmalarını verdi, ilk sayfada A.S. Puşkin yazıyordu. Yani efsanevi günlük." Puşkin'in karısına adadığı günlük, kendisinin d'Anthes tarafından düelloda öldürüleceğini tahmin etmesiyle başlıyor. Karısına hakaret ettiği için d'Anthes ile düollo eden Puşkin'in bunu öngörmesinin sebebi ise bir falcının olacakları çok önceden söylemiş olması. Şöyle diyor Puşkin: "Kehanet gerçekleşiyor. d'Anthes'i düelloya davet ettim. Alman kadının kehaneti, sarışın bir adam tarafından vahşice öldürülmekti. Yazgımın ağırlığını hissediyorum ama onursuzluk ölümden beter olduğu için üzerine gidiyorum." Kehanete inanmasına rağmen şairin son sözleri çok daha farklı: "D'anthes'i öldürmeyi, cenazesine katılmayı ve gülmeyi çok istiyorum." Falcının kehaneti doğru çıkar ve Puşkin düelloda ilk vurulan kişi olur, çok geçmeden de ölür. Öldüğünde 33 yaşındadır. Günce tüm bunların yanında içerdiği pornografi ile de sarsıcı bir nitelik taşıyor. Bu yüzden olsa gerek şair şöyle diyor: "Bu günlüğü yaşayan kimseye göstermeye cesaret edemiyorum. İnsanın en iyi arkadaşı bile tamamen çıplak bir ruhu kabul edemez. Benim kendimin bile ne yazdığımı okuyacak cesaretim yok." Bunun nedenini anlamak hiç de zor değil, çünkü günce şairin en mahrem anlarını ayrıntıları ile barındırıyor. Mesela şöyle diyor: "Koko beni yatak odasına almamaya çalışıyor. Kapısını kilitlemediği bir gece odasına daldım. Bir çığlık attı ve örtüyü üzerine çekti. Bu arzumu daha da artırdı. Onu daha önce hiç düzmemişim gibi davrandığı için içim kinle dolmuştu. Bir kadın erişilmez olmaya cesaret ettiğinde buna katlanamıyorum. Oysa bir kez bile düzdüğüm bir kadın sonsuza dek benim kalır." "Gizli Günce"de bu gibi birçok olay ve kadın yer aldığı için Puşkin, kitabın ancak 100 yıl sonra yayımlanmasını şart koşmuş. Eh, pek de yanlış yapmamış... Gizli Günce / A.S. Puşkin / Çivi Yazıları/ 260 sayfa Buket Aşçı |
 |
 |
 |
 |
 |
|||
 |
 |
 |
|