Devir değişti

Hollanda'nın Avrupa futbolu üzerindeki etkinliği kesinlikle tartışılmaz. Dünya ve Avrupa şampiyonluklarına alışkın ev sahibi takım, bizimle oynayacağı özel maça çok ciddi gözle bakmış ve sahaya en güçlü kadrosuyla çıkmıştı.

Şenol Güneş ve ay-yıldızlı takımımız, üst üste gelen sakatlıklardan dolayı belki de en sıkıntılı ve en zor 90 dakikaya çıkıyorlardı. Oyun içinde bir-iki sakat daha versek, kulübeden sahaya sürecek oyuncumuz bile yoktu.

Net pozisyon 3 tane
Böyle oyunlarda maçın gidişatını bilmek için kâhin olmaya gerek yok. Hollanda bastıracak, biz defans yapacaktık. Nitekim de öyle oldu. Burada geçmişe göre önemli farklılıklar vardı. Hollanda'nın sahada top koşturan 7-8 oyuncusu ülke dışındaki Avrupa liglerinde oynuyordu. Ama artık devir değişmişti. Bizim takımda da gurur duyacağımız böyle 4 oyuncu vardı. Tayfun, Tugay, Hakan Şükür ve Alpay...

Maçın genelinde Hollanda daha çok atak gözüktü. Biz kendi yarı sahamızda kaldık. Ancak oynadığımız futbol 'Çanakkale geçilmez' değil, akıllı ve organize bir savunma planına dayalıydı. Maçtan sonra geriye dönüp baktığımızda güçlü Hollanda'ın 90 dakika boyunca gollük net pozisyonu 3'ü geçmezdi.

Şenol Güneş'i dün gece "Takımı çok defansif oynattı" diye eleştirmeye kimsenin hakkı yok. Çünkü sahaya çıkan milli takım futbolcuları, güçlü Hollanda karşısında içinde bulundukları şartlarda bundan iyisini yapamazlardı.

Hepsi birer Aslan'dı
Uzun bir aradan sonra Rüştü'nün sakatlığı sebebiyle kaleye geçen ve çok iyi oynayan Ömer'inden, genç Nihat, Tolga ve sürpriz bir şekilde kendini milli takımda bulup kusursuz oynayan Ümit Özat'a kadar, bu takımı kutlamak gerekir. Sonuçta Hollanda'dan alınan beraberlik ülke puanı olarak bize geri dönmeyecek ama bu Avrupa'nın futboldaki devine kendi evinde teslim olmamak prestij açısından önemliydi.

Arena Stadı'nı terk ederken hepimiz de keyifli, moralli ve mutluyduk.