Montrö inadı

Son deniz kazası Boğaz'da olmadı. Boğaz girişinin yaklaşık 12 mil açığında meydana geldi. Boğaz trafiği o kadar yoğunlaşmış, E-5 trafiğine dönmüş durumda ki, giriş-çıkışlarda bile dev yük gemileri, tankerler "alarga" rahatlığı ile yol alamıyor. Hafif bir sis, açıkta dahi kafa kafaya gelip çarpışmalarına yetiyor.

Boğaz'dan yılda yaklaşık 50 bin transit gemi geçiyor. Bu rakam Süveyş Kanalı trafiğini 3'e, Panama Kanalı trafiğini ise 4'e katlıyor. "Dünyanın en dar ve riskli su yolu" olan İstanbul Boğazı aynı zamanda "dünyanın en işlek su yolu" olma özelliğini de taşıyor. Oysa İstanbul Boğazı Süveyş ve Panama kanalları gibi özellikle transit gemi geçişleri için inşa edilmiş, göreceği işin riskine, tehlikelerine göre konuşlandırılmış bir "yapay geçit" değil. Yeryüzünün en görkemli, en yüce doğal/tarihsel miraslarından İstanbul'un cennet gibi bir bölgesi. Petrol yüklü iki dev tankerin çarpışmasıyla Boğaz'da meydana gelebilecek bir kaza, bu "evrensel miras"ı "Dante'nin Cehennemi"ne çevirebilir. Bu da "evrensel tarih"in sayfalarına "ebedi insanlık utancı ve trajedisi" diye düşülecek bir not olur. Nitekim o korkunç "Independenta" faciasında böyle bir karabasanın gerçeğe dönüşmesine ramak kalmıştı.

BAZI çevrelerin hala, dev gemiler hesabına Boğaz'ı hemen hemen sınırsız bir korumasızlık kalkanı altında tutan Montrö Anlaşması'nı savunmalarını anlamak mümkün değil. İstiyorlar ki soruna "Montrö'ye ilişilmeden" bir çözüm bulunsun. "Nasıl olacak?" diye sorduğunuz zaman ise "kem-küm"ediyor; ama yine de "Montröcülük"ten ödün vermiyorlar. Hayret!