|
Kennedy edebiyle döktürmüş
Klasik müziğin haşarı çocuğu Nigel Kennedy son albümü "Kennedy Plays Bach" ile karşımızda.. 1996'daki Vivaldi yorumuyla karşılaştırınca akıllı uslu çalmış diyebiliriz
Klasik müzik camiasının hem sevip hem de kıyasıya eleştirdiği bir kemancı Nigel Kennedy. Kimileri klasik müziğe yepyeni yorumlar getirdi derken, kimileri de popülerleşmek adına iyice sulandırdı işi dediler. Yetenekli olduğundan kimsenin kuşkusu yok. Zaten Yehudi Menuhin'in öğrencisi olan ve Julliard Müzik Okulu'ndan mezun olan Kennedy'ye böyle bir şey demek biraz fazla ukalalık olur. Gel gelelim bu yetenek azmanı İngiliz çocuğunun öyle bir yorumları var ki, en yeniliğe açık klasik müzik dinleyicisine bile "hadi canım" dedirtiyor.
BEŞİNCİ MEVSİM
Kennedy aslında son derece parlak bir klasik müzikçi olarak başladı kariyerine. Daha küçümencikken Avrupa, Avustralya, Kanada, Uzak Doğu, Yeni Zelanda, İngiltere ve Amerika'da turnelere başladı. 22 yaşında ilk plağı çıktı. Bunu çeşitli büyük orkestralarla çaldığı albümler takip etti.
Ancak ona klasik müzik camiası dışında popülerlik kazandıran Vivaldi'nin "Dört Mevsim"inin yorumu oldu. O unutulmaz heavy metal tadındaki yorumu, ona bir servet kazandırırken klasik müzikçilerin de sinirini hoplattı. Servet diyoruz çünkü Kennedy'nin Vivaldi albümü iki milyon kopya satarak Guinness rekorlar kitabına girdi. (Bu arada punk modeli kestirdiği saçlarını da unutmamak lazım...)
Sırf bu yorumla kalsa yine iyi. Yeterince asap bozucu değilmiş gibi klasik müzik dışında bestelere de el attı. İlk çıkışı "Nigel Kennedy Plays Jazz" albümüyle oldu. Daha sonra Jimmy Hendrix'in şarkılarını aldı, bambaşka bir yorumla çaldı. Duke Ellington bestelerine aynı şeyi yaptı. "Kafka" isimli kendi bestelerinden oluşan oldukça deneysel bir albüm çıkardı. En son da The Doors grubunun bestelerini çaldı.
Neden böyle yaptığı sorulunca, Kennedy bir röportajında şöyle diyor: "Etrafımdaki profesyonel insanlar tarafından 'ya onu ya bunu yap' diye zorlandım. Neden birinden birini seçeyim ki? İkisini de yapabiliyorum. Ve dinleyiciler birinden birini seçiyorsa bu onların bileceği bir şey. İkisini de dinlemek istiyorlarsa dinlesinler. İyi bir müzisyen olmanın benim için koşulu tatmin olmak ve eğlenmek! Bunu da yapıyorum."
EĞLENİYORUM BEN
Nigel Kennedy tüm bu marjinal çalışmalarının yanında klasik müzik çalmaya da devam etti. "Benim popüler müzikte yaptığım yorumlar klasikçilerin çok hoşuna gitmiyor. Diyebileceğim tek şey bunları dinleyen daha rafine müziklere yönelebilir. Ama esas derdim gerçek bir müzisyen olma adına ideallerimden vazgeçmemiş olmam. İnsanlar beni unuturlar mı unutmazlar mı, çok umurumda değil. Ne kadar ideallerimin peşinden gittim o önemli. İdeallerim olmasaydı insanlara ulaşamazdım."
"Kennedy Plays Bach" sanatçının ilk Bach yorumu. Albümün içinde Bach'ın en bilinen parçaları yer alıyor: D Minör İki Keman İçin Konçerto, D Minör Obua ve Keman İçin Konçerto, A Minör ve E Majör keman konçertoları. Dediğimiz gibi, bu seferki performansında hiçbir marjinallik yok. Edebiyle çalmış arkadaş. Bu konudaki yorumları 'gerçek klasik müzik dinleyicileri'ne de bırakabiliriz tabii...
Buckley Kemancı'ya inecek
Cumartesi ve çarşambaları Kemancı'nın orta katında Britwave Nights var. Her ayın ilk çarşambası İngiliz popüler rock müziğinin temsilcilerinden birini ağırlayan Kemancı'da Brit-pop party veriliyor; cumartesileri de Kemancı'nın gözde grubu Suitcase sahne alıyor. 21 Şubat'ta bir 'Jeff Buckley Anma Gecesi' varmış, haydi hayırlısı... Giriş, limitsiz Efes Dark 7 milyon, Çarşamba 4 milyon.
Mutlu Tönbekici
|
Copyright © 2001, MERKEZ GAZETE DERGİ BASIM YAYINCILIK SANAYİ VE TİCARET A.Ş. - Tüm hakları saklıdır
|