Deniyor ki TRT, uluslararası organizasyonları, yani Agassi'nin bekent atışlarının olduğu tenis maçlarını, Zidan'ın beşliklerinin stadı inlettiği dünya kupasını, sporun her türünü barındıran olimpiyatları yayınlıyor, bunlardan vazgeçilir mi? Deniyor ki, televole kültürünün, reyting savaşlarının egemen olduğu özel TV'lerin karşısında bir tek TRT var, onu da mı kaybedelim? Doğru. Mesela, hiçbir özel TV'nin elini sürmek istemeyeceği Avustralya Açık Tenis Turnuvası, şu sıralar TRT 3'te yayınlanıyor. Üstelik canlı.

Bu tür organizasyonların devlet kanalında yayınlanması bir kural ama öyle bir kural olmasa da özel televizyonlar bu işe pek sıcak bakmayacaktır. TRT'nin bu işlevini görmezden gelmek olmaz. Ama görmezden gelemeyeceğimiz bir şey daha var ki, o da TRT'nin başarısız olduğudur. Bugün kime sorarsanız sorun, TRT'nin geniş olanaklarından, reklamlardan aldığı paydan, Oran'da kurduğu ve en son teknolojiyle süslediği binasından bahsedecektir. Ama aynı kişiler, tüm bunlara rağmen, TRT'nin etkin bir kanal olmadığını da söyleyecektir.

Yine deniyor ki TRT, BBC gibi olmalı. Ben de diyorum ki, bu haliyle zor. Mevzuat değişmedikçe, filmdeki bir sahneye kızıp genel müdürü arayacak cesareti kendinde gören siyasiler kurumdan elini çekmedikçe, personele özgürlükler verilmedikçe, vizyon değişikliğine gidilmedikçe, BBC rüyası hayalden öteye geçemez.

"Varsın reyting tablosunda olmasın" da deniyor. Peki neden? Reyting tablosunda olmak kötü bir şey mi? Kaliteli işler yaparak da o tabloda yer almak mümkün. Ama eğer Attila İlhan'ın Cumhuriyet gazetesinde dile getirdiği gibi, senaryoda belirtilen trüklere uymaz, parasını almanıza rağmen, cebe girsin diye uyduruk işler yaparsanız, TRT'de "Baykuşların Saltanatı" yerine sizin saltanatınız sürer.