Siz bilirsiniz tabii... Malžm; homoseksüelite ayýp deðil ki. Banka soymadýnýz, adam öldürmediniz, insanlýk suçu iþlemediniz...

Dedim ya yine de siz bilirsiniz. Hem benim ne üzerime vazife deðil mi?

Bazýnýz kadýnlarý da sevmezsiniz üstelik. Ben de kadýn olduðuma göre!.. Ama ben biliyorum; sizin takým çoðunlukla seviyor beni.

Geçen gün Fatih Altaylý'nýn Cine 5'teki þifresiz yayýnýna katýldým. Hani bir süredir yazýlý ve sözlü basýnýn gündeminde, gece travesti -gündüz Ýngilizce öðretmeni bir tatlý kiþi var. Adý Nedim Uzun kod adý Cansu. O da oracýkta söyledi. Beni pek beðenir, takdir edermiþ saðolsun.

Aferin ona; hem beni beðenip takdir ettiði için, hem de çýkýp meselesini açýk açýk ortaya koyduðu için. Cesur insanlara bayýlýrým. "Sen cesur musun peki?" derseniz "yeterince deðilim sanýrým" diye beni bilmez bir cevap veririm size. Ama gittikçe "çene" bakýmýndan açýlýyorum. Özellikle tartýþma programlarýna katýlmýyorum; çenemin endazesini tutamayabilirim diye. Durduk yerde gündem oluþturmaksa yakýnlýk duyduðum bir davranýþ biçimi deðil. Yine durduk yerde "blender"lýk yapmanýn alemi olmadýðý kanaatindeyim. Ortalýðý karýþtýrmayalým þimdi derim. Zaten yeterince karýþýk...

Ben de sizler gibi TV seyredip duruyorum. Sizlerden tek farkým ara sýra bu aletin içine de girmem. Yine geçenlerde seyrederken seyrederken "Ýkinci Bahar''ýn "Siyaset Meydaný" maðduresi, sosyolog Hülya Tufan Tanrýöver hanýmý bir baþka tartýþma programýndafdinledim (Bazen TV'ye radyo muamelesi yaptýðým oluyor). "Türk toplumu homoseksüel bir davranýþ biçimi sergiliyor" özetli bir cümle sarfetti. Hemen açýkladý da milyonlar rahata erdi. Çünkü bilirsiniz, heteroseksüelitemizden ödün vermemek adýna adam öldürürüz biz. Özellikle erkek taifesi... "Sen de erkek misin?" "Erkeksen þunu þunu yap" falan gibi söz sarfiyatlarýnýn ucu cinayete kadar gider. Ben þahsen geçmiþe dair böyle bir cinayeti hatýrlayýverdim þimdi.

Feri Cansel sevgilisi tarafýndan "erkeklik" üzerine baþlayan bir tartýþmanýn sonunda "Tak sepeti koluna herkes kendi yoluna" dediði için can verdiydi. Zavallý kadýn. Bugünkü çoðu hanýmefendiden de ne kadar masumdu... Her bakýmdan.

Sosyolog Hülya haným, toplumun homoseksüelitesini açýklarken "Türkler küçükken çoðunlukla haremlik selamlýk yetiþtirilmeye tâbi tutulduklarýndan, büyüyünce de bu alýþkanlýklarýný sürdürüyorlar. Öyle ki yabancý dil ile eðitim yapan meþhur bir üniversitenin yemekhanesinde bile bir tek Türkler erkek erkeðe ve kadýn kadýna oturuyorlar.

Karýþýk oturan ve yemeklerini bu þekilde yiyen masalar hep yabancý öðretim üyelerine ait, dediydi. Ben de "hakkaten" diye aðýz dolusu hak verdim kendisine. Sosyologlarý bu açýdan çok seviyorum. Ýnsanýn kendisini hem kendine hem de baþkalarýna haklý hale getiriyorlar.

Hem de bir tespitleriyle.

Korkumuzdan mýdýr nedir toplumca "mýþ" gibi yapmaya hep alýþkýn olduðumuz için heteroseksüel-miþ gibi, haklý-ymýþ gibi, mutlu-ymuþ gibi, suçsuz-muþ gibi yapa yapa gündemimizi hep hareketli tutaduralým.

Arada bir de aramýzdaki sivri kiþilere alkýþ tutarýz adetimiz vechile. Ben gündem oluþturmak adýna cehaletini pelerin gibi kuþanýp da yüzümüze yüzümüze savurmaktan, imtina etmeyenlerden söz etmiyorum. "Renkli kimliði"ne sahip çýkan marjinal dostlarýmýzdan sözediyorum. Hangi mesleðe ait olurlarsa olsunlar, bir kýsmýnýn dürüstçe çýkýp "evet ben buyum ne var?" tavýrlarýna bayýlýyorum.

Ben de seksüel anlamda kendi hemcinslerimi sevseydim söyleyebilir miydim???

Bilmem, söylerdim herhalde.

Hem gizleseydim, adamýn suratýna suratýna "Ele verir talkýný kendi yutar salkýmý" þeklinde bir cümle kurarlardý sonra.

"Salkým haným" olmaya niyetim olmazdý.

Söylerdim... Söylerdim anasýný satýyým...