Panikçi siyasetin ağır faturaları

Anayasa Mahkemesi Başkanı'nın parti kapatmayla ilgili anayasa değişikliğine karşı yayınladığı muhtıra "panikçi" siyasetin son ağır sonucu oldu. Panikçi siyaset, her sorunu "yumurta kapıya gelinceye kadar" bekletmek, son anda da pratik bir çözümle işi kurtarmak şeklinde yapılan siyasettir.

Parti kapatmaya ilişkin anayasa maddelerinin değişmesi gerektiği, Siyasi Partiler Yasası'nın değişmesi gerektiği bugün akla gelmiş bir konu değildir. Anayasa'nın baştan aşağı değişmesi gerekliliği de bugünün konusu değildir.

Ancak "panikçi" siyasetin kuralları yine işlemiş, başka bir "güncel sorun" böyle bir değişiklik paketini acilleştirmiş, ama sonuç hüsran olmuştur.

Seçim kaygısı
Güncel sorun FP'nin kapatılması davasının ilerlemekte olmasıdır. Bu sorunun devamı da "ara seçim korkusu" olarak Ankara'nın kafasını meşgul etmektedir. Fazilet Partisi'nin "kapatılmış bir partinin devamı" olarak kapatılması ve geçen dönem de milletvekili olan üyelerinin milletvekilliklerinin düşürülmesi durumunda Anayasa gereği ara seçim yapılması zorunlu olacaktır.

Panik burada başlamaktadır, çünkü kimse ara seçim ya da seçim istememektedir. Bütün siyasi partilerin ara seçim istememekte kendi açılarından gerekçeleri vardır. Yaygın tedirginlik de, böyle bir ara seçimin kolayca genel seçim havasına dönüşebileceğinden ve yeni siyasi gerilimlerle birlikte krizlere açık bir ortam yaratabileceğinden kaynaklanmaktadır.

Sonunda yumurta kapıya gelmiş ve acele bir anayasa değişikliği paketi hazırlanmıştır. Yüksek Yargı'nın "sert" itirazı da bu "acul" değişiklikte hukuk mantığının zorlanmasıdır. Son an paniğiyle, parti kapatılması kararını aşırı güçleştiren "hukuki" değil "teknik" bir çözüm üretilmiş ve "3'te 2 çoğunluk şartı" formülü bulunmuştur.

Sonuç Hükümet ile Yüksek Yargı'nın siyasi görüntülü bir çatışma içine girmesi olmuştur. Ve Hükümet "geri" adım atmak zorunda kalmıştır.

Bu sonuç, "panikçi" siyasetin ilk faturası değildir. Daha önce vergi reformunun, programlı bir geçiş dönemi uygulaması yerine apar topar ertelenmesinde de benzer bir son dakika "pratikliği" yaşandı, sonuçta hiç bir "düzen" kurulamadı.

Tutarlı reform şart
Aynı üslup cumhurbaşkanı seçiminde de "hüsran" ile sonuçlandı. Demirel'in bir dönem daha görev yapabilmesi için bulunan 5-5 formülü Meclis'e çarpıp berhava oldu. Kanun Hükmündeki Kararname yetkisi de yine son dakika aceleciliğine getirilmek istendi, Cumhurbaşkanı Sezer'e çarptı. Ve son olarak da parti kapatmayı "imkânsızlaştırma" girişimi de Yüksek Yargı'nın duvarlarında ufalandı.

Sudan nedenlerle, kolayca parti kapatılmasının demokratik bir hukuk devletinde ancak "ayıp" olacağı ortadadır. Bu nedenle hem Anayasa'da hem de Siyasi Partiler Yasası'nda değişiklik yapılması şarttır. Anayasa'da ve Siyasi Partiler Yasası'nda demokratik işleyişin gereği olan başka değişiklikler de yapılması şarttır.

Bunların tutarlı bir reform paketi şeklinde çoktan yapılması gerekiyordu. Ancak "kolaycı" siyaset bir türlü bu aşamaya gelememekte, gelir "gibi yaptığı" zaman da başka gündelik kaygılarla davranmaktadır.

2001'in acil görevi
Anayasa ve yasalarımızdaki bütün anti-demokratik ve "geri" maddeleri, mantıkları, yapıları değiştirmek 2001 yılının acil görevleri arasındadır. Bugün yaşanan sorunların, hükümet-yargı çatışması gibi krizlerin altında da aslında bu gecikme yatmaktadır. Asıl değişimi gerçekleştiremediğimiz için de gündelik kıvranmalar daha da vahim sonuçlar yaratmaktan başka bir işe yaramıyor.