Zaten kitaba makaleleriyle katkıda bulunan Ahmet Çakmak, Esat Korkmaz, Erdoğan Aydın, Orhan Koloğlu, Taner Akçam, Fikret Başkaya, Erol Mütercimler, Yücel Demirer ve Metin Çulhaoğlu da öyle yapmış.

Fatih Sultan Mehmet İtalya'ya yürüseydi
Erdoğan Aydın'ın yazdığı bölümde, "1481'de Fatih Sultan Mehmet ölmeseydi ve İtalya'ya sefer düzenleseydi ne olurdu" sorusu cevaplanmaya çalışılmış.

* O dönemde Avrupa'da yaşanan kargaşa yerini düzenliliğe bırakacaktı

* Siyasal-dinsel merkez Roma, Osmanlı'nın eline geçecekti

* Roma'nın düşmesi Viyana'nın düşmesine neden olacaktı

* Avrupa'nın üzerindeki bu hakimiyetten halkın büyük bir bölümü Müslüman olacaktı

* Rönesans ve Reform için oluşmuş birikimlerin eriyecek, Ortaçağ'ın bitip Yeniçağın başlaması belki de imkansızlaşacaktı

* Büyük yapılar camilere dönüştürülecekti. Örneğin Saint Pierre'ye cami yapılırdı

* Matbaanın kullanımı ve yaygınlaşması en alt noktada kalacak; gazete, kitap yayıncılığı gelişmeyecekti

* Bruno, Kepler, Kopernik, Galileo, Newton gibi bilimadamlarının kuramlarını geliştirebilecekleri ortamlar oluşmayacaktı.

* Papalık siyasi bir güç odağı olmaktan çıkacaktı

Enver Paşa 1913 Babıali Baskını'nda ölseydi
Bu bölümü Orhan Koloğlu kitapta ele almış:

"Enver Paşa olmasaydı, Osmanlı Birinci Dünya Savaşı'na girmeyecek, ekonomisi büsbütün yıkılmayacak, bir milyondan fazla vatandaşını kaybetmeyecek, Sevr'e varan yok olma sürecine girmeyecekti.

Ancak bu yargıya bakarak Osmanlı Devleti'nin varlığını 1918'den sonra da aynen devam ettirebileceği gibi bir hataya düşmemek gerekir. Alman, Avusturya ve Rus İmparatorlukları tasviye olurken en zayıfı olan Osmanlı'nın devam etmesi mümkün değildi."

Misak-ı Milli tanınsaydı Susurluk olmazdı
"Mondros Mütarekesi sonrasında eğer İngilizler Misak-ı Milli'yi kabul etselerdi; Osmanlı da Ermeni sorununu kabul edecek ve sorumluluları yargılayacaktı." İşte bu tez üzerine kurulu makaleyi ise Taner Akçam kaleme almış. Özetle şöyle diyor:

"Türkiye geçmişiyle hesaplaşabilecek, örneğin Ermeni sorunu ortaya çıkmayacaktı. Çünkü Türkiye tarihindeki insan hakları ihlalleri üzerine açık olarak konuşan bir ülke olacaktı. Tarihindeki insan hakları ihlalleri kollektif hafızasında önemli bir yer tutacaktı. Bu bilinç bugünkü insan hakları ihlallerinin olmaması anlamına da gelecekti. Sonuçta Susurluk olmayacaktı."

Eğer Mustafa Kemal harbiye nazırı olsaydı
Mustafa Kemal 1917'de kafasına Harbiye Nazırı olmayı da koymuştu. Peki bu isteği gerçekleşse ne olurdu? Seyfi Öngider'e göre: "İstanbul'da kalacak ve Anadolu'ya geçmekte geçikecekti. Ordunun kurulması ve hazırlıkların yapılması gecikecekti. Bu yüzden Sakarya Savaşı kazanılmayacak aksine kaybedilecekti. Böyle olunca da; Başkumandanlığa Kazım Karabekir getirilecekti. 1922'de Yunan orduları bozguna uğratılacaktı ancak İzmir geri alınmayacaktı. Mustafa Kemal, Yalova'da bir çiftliğe yerleşecekti!

Mustafa Kemal savaşta ölseydi
Fikret Başkaya şöyle diyor:

"Eğer Mustafa Kemal, Çanakkale'de şehid olsaydı onun yerine, dönemin önde gelen simalarından Ahmet İzzet Paşa geçebilirdi. Onun önderliğinde Kurtuluş Mücadelesi verilirdi. Ahmet İzzet Paşa yüksek karizmaya sahip, seçkin bir asker ve komutandı. Eğer Anadolu hareketinin başına Ahmet İzzet Paşa getirilseydi, padişah ve çevresi arasında daha büyük bir uyum olabilirdi. Milli Mücadele hareketinin bitmesinden sonra da bu uyum devam edebilirdi. Bu ilişki Hilafet'in ve Saltanat'ın da devamına neden olurdu. Dolayısıyla parlamento bir burjuva parlamentosuna daha çok benzerdi. Hilafet makamının varlığı, İstanbul'u İslam aleminin Vatikan'ı yapabilirdi. Başkent Ankara olmaz, İstanbul olarak aynen devam ederdi. Harf inkilabı olmaz ve Latin alfabesine geçilmemiş olurdu. Aynı şekilde şapka devrimi de gerçekleştirilemez, kılık kıyafete dair kanunlar çıkmazdı.

Öge DEMİRKAN