Gelin, bazı olayları enflasyonu düşürme programının mimarlarından dinleyelim.

Ekonomiden Sorumlu Devlet Bakanı Recep Önal, bazı incelemelerin sonucunu bekliyor. Şimdilik sessiz ve derinden gitmeyi tercih ediyor.

Merkez Bankası Başkanı Gazi Erçel de krize giden olayları analiz ediyor. O da sırası gelince konuşacaklar arasında.

Hazine Müsteşarı Selçuk Demiralp'teki bilgiler ise bazı sıcak gelişmelere ışık tutuyor. Demiralp, 1 milyar dolarlık dış kredi akışını sağlamak için son 10 gün içinde çok sayıda yabancı banka yöneticisi ile biraraya gelme fırsatı buldu. Bakın, gözlemlerinde neler var:

"Yabancı bankaların elinde yığınla yazı birikmiş. Türk bankaları birbirlerini kötülemiş. Hatta Cottarelli'yi bile arayıp banka ismi vermişler. 'Ben iyiyim, öbürü kötü' anlayışı tüm sisteme zarar verdi. Sektörün tamamı bir bedel ödemek zorunda kaldı. Sorunları yabancıya taşıma ve oradan çözüm bulma yaklaşımını doğru bulmuyorum."

İşin bir başka tarafında ise Türk bankalarına yatırım yapan ve zarar eden yabancılar var. Denilebilir ki, "Risk aldılar, kaybettiler." Oysa olay öyle değil. 1994 Krizi'nde kapatılan 3 bankada para batıran yabancılar bu kez Demirbank hisse senedi almanın faturası ile karşı karşıya kaldılar. Bankaya elkonulunca, yerli ve yabancı yatırımcıların elindeki hisselerin değeri bir anda sıfıra indi. Ankara'ya faks yağıyor. Ekonomi bürokrasisi, "Böyle hukuk devleti olur mu? Orası muz cumhuriyeti mi?" türünden yazılara yanıt vermekte güçlük çekiyor.

Sözün özü, hem içerde hem de dışarda güven oluşturmak için dedikodu ve ispiyonun bir kenara bırakılması, piyasa ve hukuk mantığına uymayan hataların hızla telafi edilmesi gerekiyor.