Genç avukat Bradley Chait, kız arkadaşı Claire Swire'dan aldığı e-mail'i altı iş arkadaşına iletirken herhalde yol açacağı felaketi hiç düşünmedi. Oral seks deneyimine dipnot olarak 'seninki çok lezizdi' sözcüklerini düşen Claire'in mesajını çok beğenen Bradley'in arkadaşı ise 12 kişiye daha yolladı mesajı.

Kopyalanıp, iletilen, tekrar kopyalanıp iletilen 'leziz' mesaj birdenbire şehrin bütün avukatlık firmalarına, oradan da bankalara, medyaya ve birkaç gün içindeyse denizaşırı ülkelere yayıldı. Bir internet firmasında çalışan Swire, ne yaptıysa özel hayatına dair bu küçük 'hoşluğun' dünya çapında okunmasını engelleyemedi. Chait'in fotoğrafları gazetelerde çıkarken Swire ailesinin lüks evine kapattı kendini.

İnternet çağında bir tıklamayla işin nasıl çığrından çıkabileceğinin en iyi örneği bu herhalde. Peki nasıl oluyor da klavyenin önüne oturduğumuzda semerinden boşanmış eşek gibi yazıyoruz? İnternet psikolojisi uzmanı Dr. Adam Joinson, "Konuşurken birçok duygumuzu vücut diliyle anlatırız. Ancak yazarken tüm duygularımızı daha yoğun ifade ederiz. Bir klavyenin karşısında cinsel konuları açmak daha kolay" diyor.

Dünyada günde 10 milyar e-mail yollanıyor. Peki ne kadarı özel kalabiliyor? Batı'da birçok şirket veya kurum, çalışanının e-mail'lerini kontrol etmek için yeni yollar buluyor. Örneğin mail'lerde geçen bazı kelimeleri tarayan sistemler var. 'Uygunsuz' bir mail yollanırsa insan kaynakları haberdar oluyor. Ve işin garibi, bilgi işlemcilerin bu casusluktan haberi dahi olmayabiliyor. Peapod adındaki bir internet 'güvenlik' şirketi yetkilisi, "Bilgi işlemcilere network'ün bant genişliğini kontrol ettiğimizi söylüyoruz. Sonra sisteme girip e-mail trafiğini inceliyoruz" diyor.