Amerikan başkanlık seçimi, yolsuzluğun yolu yordamı, ekonominin ısısının iyice yükselişi, borsa spekülasyonu, Afrodit'in parfümü filan hikaye, maalesef şu an yurdumun en mühim şahsiyeti benim için benim! (Siz "O hep öyleydi zati" deyin ben de "Estağfurullah" diyim bu sözcük "Hakikaten öyle" demek olduğu için aynı kapıya çıksın.)

Geçen hafta klip mevzuatına giriş çıkış yapmış idik.

Bu hafta ister ya da istemez konu ve gündem değişti. (Memleket gibi kadınım) Bu birkaç gündür olayımız, "TV filmi olayı".

Atıf Yılmaz teklif edip de "Oynar mısın?" deyince benim "Hayır kasetim çıktı promosyon falan filan vakit baabında zarar ziyan" demek gibi bir şansım olamazdı.

Ayrıca şansında ta kendisi Atıf Bey ile

çalışmaktı ve biz kavilleştik kavilleşmesine de Atıf'cığım hastalandı.

TV filminde ben bir hayaletim. Kanlı canlı bir hayalet. Bizim hayalet bir parça demode, ellilerden kalma.

Şimdi filmi anlatır gibi olmama bakmayın o kadar tedbirsiz değilim. "Arkası yarın" kültürümüzün "Az sonra"ya terfi ettiğinin farkındayım. Merak mühim bir unsur artık, bunu biliyoruz. Sizde bi zahmet televizyonda seyredin.

Bu film çekimine mahsus bir şoför ile asistan temin ettim. Şoför, makine mühendisi; adı Murat ama ben Hakan adını uygun gördüm!

Hakan aşağı, Hakan yukarı alıştı çocuk. (Bak bir huyum daha annaneme benziyor.) asistanımın adı Evlin ama Elvin, Evin, Nevin, Sevim gibi versiyonları da var. Varyatif takılan ben değilim tabii.

Filmden dolayı sabah altıda kalkanlarla "eşit beyazlığa" sahibiz! Her sabah uyandıklarında beni farzetsinler yanlarında. (Espiriyi anlamayanlara ben ne diyim şimdi? Ajda Pekkan, Ajda Pekkan)

Filmden bazı notlar ister misiniz?

Serra Yılmaz'ı tanımayanlarınız vardır herhalde, çünkü o gerçek bir sanatçı ve bu yüzden ortalara saçık bir halde yaşamıyor.

Bu tatlı hanım, asabi meleği oynuyor filmde. Türksat uydumuzun fırlatılışını canlı yayında Fransız Guyanası'na gidip

simultane çevirecekmiş. Anında çeviri yani (Hatırlayınız: Körfez Savaşı naklen felaket günleri). Bakın size bir haber vermiş oldum. Bu bir haber ama ünlü bir arabesk sanatçımızın yeğeninin merdivenden düşmesi kadar ilginç değil! (Ölüm çıksın ki! Böyle bir haber okudum ben gazetede)

Sokakta çekim yaparken Faruk Peker, sete hayırlı olsun demeye geldi. Çiçekçi bir oğlan da çiçekle önü sıra üzerime geliyor.

Ben, Faruk Peker bana çiçek getirmiş sandım. Tuhaf oldu tabii.

Adam mahçup oldu. Çiçeğin onunla ilgisi yokmuş. Çiçekçinin çocuğu, sahibine çiçeği götürürken kameraları görünce öyle takılı kalmış meğersem. (Benimki de ne salaklık ama...)

Olay üzerine Faruk Peker, mecburen çiçek gönderdi tabii.

Tarabya otelinde çalışırken eski Türk filmlerini hatırladım. Boğaz sahili,Tarabya oteli görüntüsü, Muammer Karaca'nın Yeniköy'deki köşkü ve tabii Maçka semtindeki Setüstü'nün görünmediği bir film çekmek neredeyse imkansızdı.

Ben de hazır Atıf Yılmaz'ı ve hafif komedi tarzı filmi bulmuşken, O'nun ve hepimizin bayıldığı, gönüller sultanı Türkân Şoray Hanım gibi oynamaya çalışıyorum (O zamanlardaki hali gibi). Zaten hayatımdaki kometlerden birisi de Türkan Hanım olduğu için bunu zevkten dört köşe olarak yapıyorum.

Hem böyle yapmamın filmografim için bir yararı da olabilir. Atıf Yılmaz, Türkan Şoray'a aşk derecesinde hayran derler; belki bana da aşık olur da bundan sonraki filmlerinde beni oynatır! (Ha hay! Çok akıllıyım!)

Bizim film takriben bir hafta sonra bitecek. Sizinse yüzünüzde gülücüğünüz bitmesin, evinizdense miniciğiniz gitmesin. (Kocanız, evladınız vs.)

Temenni nasıl ama? Daha ciddi bir temennimiz de var.

Hepinize Ramazan hoşgelmiş olsun.