Size daha önce söylediğimiz gibi, Washington'da konuşmaya ve dinlemeye devam ediyoruz.. Bunları yapmadan öğrenmeye imkan yok..
Örneğin ATAA'nın yıllık toplantısında konuştuk.. Ankara portresi çizdik.. Ve sadece doğruları söylemeye çalıştık.. Örnekler verdik.. ABD'nin dört bir yanından gelmiş olan Türkler, müthiş ilgili ve heyacanlılar..
Şimdi diğer konuşmalarımıza hazırlanıyoruz.. Washington'daki konuşmalarımızı bitirip, ardından New York'a gideceğiz.. Orada da konuşacağız.. Wall Street, Long Island, up state yaşayanları, Manhattan'dakiler, New Jersey ve nihayet New York sakini Türkler'in tümüne, bazı şeyleri anlatmaya çalışacağız..
Bu arada, bir süredir, Washington'da, Beltway'in altında yaşayan dostlarımızı dinlemeye devam ediyoruz.. Kalabalığız masada.. Muhtemel Bush ekibi üzerine konuşuluyor..
Ne ilginç isimler.. Bakanlıklar veya Ulusal Güvenlik Konseyi adaylarından değil, ama, Dışişleri ve Savunma Bakanlıklarındaki kilit isimler üzerine konuşuluyor..
Haberler daha kesin değil.. İsimler uçuşuyor havada.. Bizim ekip, yemek yediğimiz yere gelen ve görev bekleyen bazı isimleri gösteriyor.. Kimileri ile tanışıyoruz.. Ayak üstü bir iki cümle.. Bürokratlarda heyecan dorukta..
Konu sadece sonucu büyük ölçüde belli olan ABD'nin yeni Başkanı ile ilgili değil.. Türkiye'nin bu ülke ile olası ilişkileri yanında, AB ve Rusya ile ilişkiler, petrol boru hatlarında son dönem, bunları da konuşuyoruz..
Türkiye'nin olası dış politikası ile ilgili sorular geliyor bize.. Herkese, Türkiye'de dış politikada karar verecek mevkiin, "Not: Gülerek tabii" ben olmadığımı, ama resme baktığımız zaman karar vereceklerin sayısının yarattığı sorunu örnek vererek gösteriyorum. Şöyle diyorum:
"Benim ülkemde, karar merkezi çok çeşitlidir.. Cumhurbaşkanı, Başbakan, Başbakan yardımcıları, Dışişleri Bakanı, Genelkurmay'daki 4 komutanımız ve Rauf Denktaş.. Toplam 12 kişi filan ediyorlar.. Eee, şimdi böylesine kalabalık bir grubun karar vermesi de zor oluyor.. Zaten, dış politika konularında verdikleri kararlar da, Kıbrıs işinde olduğu gibi, A'dan Z'ye yanlış..."
Avrupa Birliği konusunda da çok sayıda soru ile karşılaşıyoruz.. Hem Amerikalılar'dan, hem de bizimkilerden.. Sabah kahvaltıları, öğle yemekleri, topluluklara yapılan konuşmalar, akşam yemekleri.. İş yemekleri ile dopdolu Washington..
Öğrencilerimiz çok hareketli.. Çok meraklı.. Gerçek anlamda Ankara'da ne olduğıunu anlamaya çalışıyorlar.. Ama yine de sayıları çok az.. Bunun bir nedeni, Ankara'nın bu çocuklarla hemen hiç ilgilenmemesi.. Onlarla ilgili, geleceğe yönelik en ufak bir planı olmaması.. Buradaki büyükelçiliğimiz mensupları, bu konuda ellerinden geleni yapmaya çalışıyorlar ama, sayıları o kadar az ki.. Kime yetişeceklerini bilemiyorlar..
Geçenlerde, onlarla konuşurken, Ermeni tasarısı Kongre'de konuşulurken, oradaki milletvekillerine dağıtılmak üzere, Ankara'dan buraya Türkçe kitap gönderildiğinden söz ettik.. Birlikte çok güldük.. Türkiye'nin, yanlışlarını açık açık konuşmadan, kendine itiraf etmeden, doğruları bulmasına imkan olmadığını anlattık..
Türkiye'den dışarı adımını atmamış insanların, Türkiye'nin dış ilişkileri ile ilgili, karar verme yerinde olmalarının talihsizliğinden söz ettik..
Washington'u yazmaya devam edeceğiz.
