Maçtan önceki yazımda "Gol atmamız şart" demiştim. Golü attık ve işi bitirdik. Tribünde biz, sahada futbolcular rahatladılar. Levski de seyircisi ile birlikte havlu attı. Beşiktaş resmen Sırat Köprüsü'nden geçti. Bu maç önemliydi, çok önemliydi. Ters bir sonuç daha sezon başında her şeyi berbat edebilirdi. Çok şükür Beşiktaş "güle oynaya" turu geçti.
Sezon başından bu yana hep umut dolu yazılar yazdım. İddia ediyorum, bu takım her geçen gün daha iyi olacak. Karhan'ın Beşiktaş'a renk getirdiği apaçık ortada. Top onun ayağına gelince, Beşiktaş rahatlıyor.
Nouma'yı 2-3 hafta sonra kimse tutamaz. Hava toplarına yükseliyor, topu iyi saklıyor, defansına yardıma geliyor. Mücadele ediyor. Daha ne olacak? Biraz güçlendi mi, rakipleri buldozer gibi ezer geçer. Maçın 5'inci dakikasında mükemmel bir hareketle pozisyona girdi. Daha o dakikada gole ulaşabilirdik.
Khlestov'u oynadığı 45 dakikaya göre değerlerlendirmek çok güç. Ancak verdiği sinyaller önemli. Sert, sağlam, topaç gibi. Boş alan buldu mu ataklara katılıyor. Öyle hemen kesin yargıya varmayı sevmem. Ne var ki, Khlestov formayı kapar ve kolay kolay bırakmaz.