Ses, ışık.. Ve hüzün (1)

GEÇEN Perşembe akşamı gazeteden çıktıktan sonra, Vilayet'in önünden Cağaloğlu'na kadar yürüdüm. Yokuş boyunca bir tek kişiye rastlamadım. Koca cadde ıssızdı. Yerebatan'a kıvrıldım; Sultanahmet yönüne doğru da ıssızlık hakimdi. Gazetelerin merkezleri Cağaloğlu'nda iken Babıali'nin kalburüstü, renkli isimlerini biraraya getiren "Talat'ın Kahvesi" döneminden beri tanıdığım otel işletmecisi bir dostla karşılaştık. Yıllar var görüşmemiştik. Eski bir binayı özenle restore ettirerek açtığı otelinin rufunda biraz oturup hoş-beş ettik.. Ruf, Marmara'yı ve tarihi yarımadayı kuşbakışı görüyordu; manzara büyüleyici idi.

AYASOFYA ve Sultanahmet Camii, ışıklandırılmış halleriyle çok güzeldi. Sultanahmet'teki "ses ve ışık gösterisi"ni böyle bir yükseklikten izleme olanağı buldum. Gösteri müthiş etkileyici idi. Öyle abartılı ve şöven bir tarafı yoktu. Renk tayfları ulu anıt-eserin üzerinde okşarcasına geziniyordu. Türk-Osmanlı motifleri taşımakla beraber evrensel zevke hitap eden bir müzik eşliğinde profesyonel sesler, çeşitli dillerde "İstanbul'un kadim tarihi"ni anlatıyordu. Gösteride öne çıkan şeyler güzellik, incelik ve estetikti.

ANIT-eserlerde böyle bir görkem sergilendiği sırada yörenin, tarihi yarımadanın ıssızlığı ise, gerçekten hüzün verici idi. Otel işletmecisi dost, bunun nedenini anlatırken şöyle dert yandı:

"ISSIZLIKTA medyanın da vebali var, ağabey. Doğal felaket, kaza, cinayet haberleri özellikle bazı TV'lerde o kadar uzun ve ayrıntılı veriliyor ki, yabancılar Türkiye'den korkuyor. Kanlı sahnelerin defalarca tekrarlanması, huzurlu ve güvenli bir yaşam tarzına alışmış olan batılı turistin sinirlerini bozuyor. Bu yüzden paniğe kapılıp apar-topar gidenleri biliyorum. Medya biraz daha ılımlı davransa, şiddet ve felaket görüntülerini daha az yansıtsa, turizme inan ki taze kan gelir.... Fakat bu yetmez; tıkanıklığın başka önemli nedenlerı da var..."

DİĞER nedenlere değinmeyi, yarın sürdüreceğiz.