Örnek insan: Boray Baba!

Anneleriyle babaları bütün hayatlarına anlam veren tek ölçünün para olduğunu düşündükleri için mi çocukları, 40-50 milyar liralık arabalarla yarışma sevdalısı oluyorlar?

Tek ölçü para...

Tek vizyon para...

Tek güç yine para...

Parayla ev almak, araba almak, yat almak, kat almak şımartılmış tembel çocuklara özel okul diploması almak, rüşvet verip parti başkanını, genel müdürü, karakol komserini, çocuğu askere alacak komutanı satın almak.

Bastırıp parayı...

Şövalyelik satın almak...

Nah almak!

Şövalyelik satılmıyor ki...

O zor iş...

Bağdat Caddesi'nin şımarık, züppe, hayta, sorumsuz, kibir küpü, köksüz, kültürsüz, maganda, hız manyağı oğlan çocukları biniyorlar 40-50 milyar liralık lüks otomobillere... Yanlarında da şımarık, züppe, köksüz, kültürsüz, kendi yaşıt sevgilileri... Gece yarısı Bağdat Caddesi'nde motorları modifiye edilerek güçlendirilmiş otolarda 280 km.'ye kadar ulaşan hız yapıyorlar.

Yarışıyor züppeler...

Kızlı oğlanlı...

Babalarının arabalarıyla...

Yarışıyor köksüz magandalar 280 km. hızla giderken öpüşerek ve bahse tutuşarak. Geçilen hayta oğlan, veriyor babasının ya da annesinin 50 milyar liralık arabasını kendisini kıl payı geride bırakan maganda oğlanın eline...

Böylece şovalye oluyorlar...

* * *

Ölümü göze alarak yarışmak.

Öldürmeyi varsayıp yarışmak.

50 milyarlık oto anahtarını da ortaya koyup yarışmak. Tek kelimeyle şövalyelik. Bu çocukların her şeyi var. Babalarıyla anneleri onlara parayla alınabilecek her şeyi aldılar. Fakat şövalyelik alamadıkları için züppe, şımarık, hayta, sorumsuz, kibir küpü, köksüz, kültürsüz, maganda, hız manyağı zengin çocukları yarışarak şovalye gururu, şovalye itibarı satın almış oluyorlar.

İnsan da öldürüyorlar.
Mayıs ayının ilk günü gece yarısı çoktan geçmişken ve saatler sabahın 4'ünü gösteriyorken 20 yaşındaki Boran Bağcıoğlu adlı bir genç yanında iki arkadaşı olduğu halde plakası saptanamayan bir başka otoyla Bağdat Caddesi'nde yarışa girişti. Boran Bağcıoğlu otomobilini aşırı hızla kullanıyordu. Kırmızı ışıkta durmadı ve ana caddeye çıkmakta olan başka bir otomobile büyük bir hızla çarptı. Bu otomobilde ikisi de üniversite öğrencisi, ikisi de 22 yaşında, nişanlı iki genç bulunuyordu.

Erdem Celasun...

Ve Selin Uras...

İkisi de öldüler...

Selin Uras nişanlısı Erdem Celasun'a gönderdiği bir kartpostalda; "Seni sevdiğim için ruhum göğe eriyor..." diye yazmıştı. Bu sevgi dolu kız; hayatının baharında nişanlısıyla öldürülmüş oldu.

* * *

Selin Uras'ın babası Boray Uras, hız delisi yarışçı gençleri bu maganda tutkusundan caydıracağı zannedilen yeni trafik yasasının hızla çıkartılması ve devlet-hükümet yetkililerini harekete geçirmek için üç gün önce İstanbul'dan "Benim gibi yüreği yanan binlerce anne-babanın postacısıyım" diyerek yola çıktı. Örnek insan: Boray Baba, Ankara'ya yürüyor. İstanbul'dan kalabalık bir halk topluluğu tarafından alkışlarla uğurlanmıştı ve yürürken geçtiği her köy, her benzin istasyonu, her uzun yol şoförlerinin park yeri, her kasaba, her ilçe ve her şehirde büyük destek alıyor.

Bu destek sayesinde...

Yeni yasa çıkacaktır...

Fakat para cezasını çok arttıran ve bilerek hız yapanları kasten adam öldürmekten yargı önüne çıkartabilecek olan bu yeni yasa çıksa bile züppe, şımarık, hayta, sorumsuz, kibir küpü, köksüz, kültürsüz, maganda, hız manyağı zengin çocuklarını ölümcül yarış yapmaktan caydırabilir mi?

Bana göre, caydıramaz.
Onların şövalye olmaya ihtiyacı var. Şövalyelik butiklerde satılmadığı için anneleri babaları alamıyorlar. Bu yüzden de züppeleşmiş çocuklar bahisli yarışlarla şovalye olmaya çalışıyorlar. Bu çocuklara; "Evladım, yol hakkı sende olsa bile yayaya, öbür arabaya yol verirsen sen o zaman gerçek bir şovalye olursun. Yanındaki kız seni yine beğenir, belki de daha çok beğenir" şeklindeki basit gerçeği kim anlatacak?

Nasıl anlatacak?

Bizim zenginler, çok köksüz!