Son aylarda İSS'lerin müşterilere sunduğu fiyat indirilmeleriyle karşı karşıyayız. Bu indirimler zaman zaman ücretsiz internet ulaşımına kadar gidiyor. Ücretsiz internet fikri ilk kez 1995'te Almanya'da ortaya çıktı. Ancak ilk kez geniş çaplı olarak 1988'de İngiltere'deki Dixons'un Freeserve hizmetiyle hayata geçti. Bu sayede Dixons'un bu ücretsiz hizmetten yararlanan müşterilerinin sayısı 1.5 milyona ulaştı. Bu rakam Türkiye'de bugün için internet kullandığı varsayılan kitleden daha büyük. İngiltere'deki bu başarıdan sonra ücretsiz internet, Manş Denizi'ni aşarak 1999'da tüm Avrupa'ya yayıldı ve bugün de bizim de kapımızda.

Ücretsiz hizmetin ekonomik açıdan en önemli yönü internet kullanıcı sayısını ve dolaylı olarak e-ticaret potansiyelini artırması. Fransa'da bir yılda 400.000 yeni kullanıcının ortaya çıkması, İspanya'da internet pazarının % 20 oranında büyümesi bu yeni akımın ilk habercileri. Peki müşterilerinden aldıkları abonman ücretleri ile yaşayan İSS'lar bu finansal sonunu nasıl aşıyorlar? Bunun tek açıklaması reklam gelirleri ve e-ticaretin gelişmesi ile satışlar üzerinden alınan komisyon. Bir internet kullanıcısını sürekli olarak aynı sayfadan internete başlatmak ve internete onu yönlendirebilmek bu işin püf noktası. Bunu başarabilen reklam gelirlerini de artırıyor.

Ücretli İSS'lara baktığımızda ise durum esasında kötü değil. Bu İSS'ler özellikle sürat ve ek ücretsiz hizmetler sunarak pazar liderliklerini koruyorlar. Ancak pazar paylarında ücretsiz İSS'lerden kaynaklanan bir gerileme var. Amerika'ya baktığımızda ise tam tersi bir durum var. Ücretsiz internet sağlayıcıları yok denecek kadar az ve Avrupa'da ücretsiz internet hizmeti veren AOL burada abonelerine ayda 25 dolar ödetmeye devam ediyor. Sonuç olarak, internette her şeyi Amerikalılar keşfedecek diye bir kural yok. Ücretsiz internet bir Avrupa icadı.

MURAT PEKSAVAŞ

E-posta: peksavas@economynetwork.com