Niye oynadık?

Milli Takımımız Euro-2000'e, bu finalde oynamaya layık iki takımın bulunduğu bir gruptan, ancak play-off'la ve rakip sahada atılan golün avantajıyla gelebildi. Oysa Hollanda-Belçika mini maratonunda, bu finalde oynamaya layık tam 16 takım var. Elemeler, Mustafa Denizli'nin kolej takımının limitte olduğunu gösterdi. Şimdi finaller için bu limitleri zorlamak gerekiyor. Denizli'nin çıkardığı takıma bakıyoruz. Sakat Ali Eren, Alpay ve Rüştü'yü düşünüyoruz. Hocanın kafasında bir arayış yok. Arayış yoksa, bu hazırlık maçını niye oynuyoruz? Bu takımı defalarca seyretmedi mi Denizli? Şubatta bir kere daha seyrederse ne kazanacak?

İlk yarıda tek pozisyon yok; çok bedava yediğimiz bir gol var. Golü bu kadar zor atan bir takım, skor konusunda fevkalade ekonomik düşünmeli. Yani ucuz gol yememeli; 1-0 kazanmayı düşünmeli. Denizli de Terim gibi çizgi savunma ve liberosuz oynuyor. Sağ kanatta da, Adana maçında yerini sık sık kaybettiği ve boş bıraktığı için Fatih Hoca'nın Capone ile değiştirdiği Ümit var. Ümit, burada da yerini boşaltınca, karşıda Norveç olduğu için gol geliveriyor. Bu kadar ucuz gol yersek, Terim'in İngiltere'deki takımına döner, puanı geçin, gol bile atamadan döneriz.

Gelelim ikinci devreye. Bir hazırlık maçı niye oynanır? Yeni arayışlar için. Herkes, Ahmet Dursun'la Hakan'ın yanyana nasıl oynayacağını merak ediyor. 2. yarı Ahmet sahada. Ama Hakan dışarda. Ve kale önlerindeki boş toplara yetişip olmadık golleri ile ünlü Ahmet santra civarında ya da kanatlarda oynayıp orta yapmakla meşgul.

Mustafa Hoca öğrendiyse!
Maç bitti. "Biz bu maçı niye oynadık?" diye düşündüm. Denizli neyi öğrenmek istedi ve neyi öğrendi, merak ediyorum. Hoca finaller öncesi iki hazırlık maçının yeterli olacağını söylüyordu. Bu kadar anlamsız oynayacaksan, iki maçın bile gereği yok.

"Gelelim ikinci devreye" deyimi lafın gelişi. Bu devrede anlatılacak hiçbir şey yok. Maç boyu rakip kaleyi bulan ve Türkiye İkinci Ligi'nden bir kalecinin rahatça kurtarabileceği gibi gelen tek topumuzun Arif'in 25 metreden attığı frikik olduğunu söylersek, maçın yorumunu yapmış oluruz.

Tamam, bu iddiasız bir maç. Herkesin 3 gün sonra ciddi lig maçı var. Ama seyircin önündesin. Seninle aynı durumdaki rakibin 2 gol atıp fazlasıyla gol pozisyonuna girerken, senin de bir şeyler yapman gerekmez mi? Boş bir maç oynadık. Tabelaya da bu boşluğumuzu yazdık. Sıfıra sıfır, elde var sıfır. Kazanamadan bitirdiğimiz arka arkaya 5. maç. Mustafa Hoca eğer bunu öğrendiyse, sadece o zaman ümitlenmeye başlayabiliriz.