Geçen gün yazdığım "Yuh be yuh!..." başlıklı yazıma o kadar çok ve olumlu tepkiler geliyor ki, sormayın... Türkiye'nin dört bir yanından, Şırnak'tan Edirne'ye, Trabzon'dan Antalya'ya kadar her yöreden insanlarımız beni arıyor, faks çekiyor, e-mail yolluyor ve beni destekliyorlar. Bana gelen mesajlar hala yoğun bir şekilde devam ediyor.
Benim yazdıklarımı, şikayetlerimi, dolayısıyla vatandaşa atılan kazığı umursamayanlar da var. Onların bir kısmı şu anda kıyak emekliliklerini Meclis'ten geçirmekle meşgul... Bir kısmı kullandığı telefonlarının faturalarını dahi görmemiş olan tuzu kurular... Bir kısmı ise, bu faturaları devlete ödeterek, parasını yine bizim verdiğimiz vergilerden çıkaran gruplar...
Tabii onlar için vatandaş Ahmet efendinin, vatandaş Mehmet efendinin, Ayşe hanımır, Fatma hanımın problemleri önemli değil. Onlar nasılsa malı götürüyorlar ya, belki de bu tip dertleri, vatandaşın yediği kazıkları okuyunca gülüyorlardır bile... Ama insanımız bunları hiçbir zaman unutmayacaktır. Kendini kaz yerine koyan ve habire yolanları tek tek saptayıp, isimlerini bir kenara yazacaktır. Ve sanırım ilk seçimde de onlara gereken dersi verecektir. Allah bana da ömür verir, o günleri gösterirse geçen seçimlerde yaptığım gibi, o seçimlerde de insanlarımıza kendisini soyanları, kaz gibi yolanları, onunla alay edenleri bir bir anlatacağım.
Telefon soygununu anlatan yazıyı yazdıktan sonra vatandaştan yana çıkacakları bekledim. Gerek bürokrasiden, gerek medyadan, gerekse sivil toplum örgütlerinden Allah için bir tek sert tepki duymadım. Acaba daha ne kadar düşünecekler?... Bu cep telefonu soygununa daha ne kadar "Eyvallah" diyecekler?... Merakla bekliyorum. Cep telefonu afetzedelerinin Şubat ayının 1 ve 2. günleri yapacakları telefon kapatma eylemine (ki ben zaten kapattım) seve seve katılacağımı ilan ederim. Artık kendini yolunacak tüyü kalmamış kaza benzeten herkesin de katılmasını bekliyorum. Şöyle birlik ve beraberlik nasıl olurmuş gösterelim. Sivil protestolar belki anında etkili olmaz ama yanlış yapanları düşünceye sevk eder ve bu düşüncelerden sonra doğru yolu bulmalarına da sebep olur.
Zararı yok bizi soyanlar, her fırsatta kazık atmaya kalkanlar bu feryatlarımız karşısında yine "Bıyık altından" gülsünler, dursunlar. Bizim feryatlarımızı duymamak için kulaklarını tıkasınlar, kendi vatandaşlarını soysunlar... Bakalım yiyecekleri tokattan sonra ne yapacaklar?... Şu anda önemli bir Bakanlıkta bulunan ama ismini vermeyeceğim bir arkadaşımızın sözünü hiç unutmuyorum; "Bu halk kendisini soyanların elini öpüp, "Beyefendi" dediği sürece yolunmaktan kurtulamaz." Haydi hep beraber boykota...
