Türkiye'nin þu sýradaki en büyük sýkýntýsý, MHP'nin kendi bilinen görüþleriyle ters uygulamalar içine sokulmasý deðil. Bunu ikide bir MHP'nin baþýna kakmak için fýrsat kollayan kötü ve zararlý bir muhalefetin varlýðý...
Muhalefet, Türkiye'nin ilerlediði þu en kritik geçitteki performansýyla, 28 Þubat muhalefetine de tasavvur edilemeyecek aðýr bir hasar vererek, kendi bindiði dalý da kesecek ve bunun farkýna bile varamayacak kadar basiretten yoksun. Önünde AB kapýlarý esnemiþ Türkiye'nin "idam" yanlýsý muhalefeti! Bir ülkenin baþýna gelebilecek en büyük siyasi talihsizliklerden biri...
Þehit ailelerinin içine düþtükleri derin ve anlaþýlýr hayal kýrýklýðýný istismar yoluyla, Türkiye'de "gerilim ve kutuplaþma politikasý"ný besliyorlar ve böylece adetâ yeni þehit ailelerine davetiye çýkarýyorlar.
Bütün bu hengâmede, toplumda gerçekten masžm iki kesim insan var. Biri, canlarýndan aziz evlâtlarýný, eþlerini, babalarýný topraða vermiþ olanlar; diðeri kimliklerine saygý gösterilmesi kaydýyla sukžn ve barýþ içinde bu ülkede yaþamaktan baþka hiçbir arzusu olmayan ve bugüne kadar zaten inanýlmaz çileler çekmiþ Kürt vatandaþlarýmýz.
Ýlki, aylar boyu "intikam" duygularýyla avutuldu ve kullanýldý. Bugün içine düþtükleri yürek parçalayýcý hayal kýrýklýðýnda haklýlar. Onlarý kullananlar þimdi nasýl yatýþtýracaklarýnýn sýkýntýsýndalar. Ama, "intikamcý" bir uygulama, onlarýn acýlarýný dindirirmiþ görüntüsü verip, çok daha fazla þehit ailesi üremesine yol açacak. Çünkü, "intikam", artýk bu noktadan sonra "kan davâsý" getirecek.
Zaten, mesele, Abdullah Öcalan'a uygulanacak en uygun cezanýn onu "asmak" olup olmadýðý noktasýndan çýktý. "Türkiye, 21. yüzyýlda meden” ülkeler ailesinin içinde olmak niyetinde mi, deðil mi" sorusuna aranan cevap haline geldi.
"Ýdam"ýn bu noktada tayin edici bir "sembolizm" deðeri var. "Ýdam"sa, niyet yok; aksi halde "evet, niyet var" sembolizmi söz konusu.
Türkiye'de ulusal birlik ve toplumsal barýþ bakýmýndan, "idam" konusunun son derece iþlevsel ikinci bir yönü daha var. Türkiye, Kürt vatandaþlarýna bundan böyle saygýlý olacak mý, olmayacak mý?
Abdullah Öcalan'ýn idam edilip edilmemesinin bu soruyla ne ilgisi var diye saçma bir polemiðe kimse girmesin. Var. Türkiye'de ve Türkiye Cumhuriyeti vatandaþý kimliðiyle dýþarýda yaþayan milyonlarca Kürt, konuyu böyle algýlýyor!
O yüzden, "idam kampanyasý" yürütmek, Türkiye'yi havaya uçurmak için sinsice yere býrakýlmýþ bir dinamitin fitilini ateþlemekten farksýzdýr.
Ýþte bu yüzden MHP'yi aczde göstermenin, müstehzi biçimde MHP'ye yüklenmenin, MHP'yi didiklemenin, varabileceði tek yer, Türkiye'ye zarar vermektir.
Niçin?
Sebebi basit: Türkiye'de önümüzdeki dönem "yaralarýn sarýlmasý" için geçirilecekse, MHP'de "itidal"i özendirmek uygun düþer. Yok, eðer Türkiye'yi uluslararasý plânda yalnýzlýða mahkžm etmek, AB rotasýný yoldan çýkartmak ve kan dökülmesinin geri gelmesini istiyorsanýz, o zaman MHP'nin "militan" yanýný okþamanýz gerekecek.
Bir ülkede faþizme zemin hazýrlamanýn en temel yollarýndan biri, toplumsal isterileri beslemektir. Ýleri sürülen gerekçeler ne kadar "ulv”" ve "egemenlik doktrinlerine dayalý hukuk"tan kaynaklanýyor olursa olsun, "idam" isterisinde bir toplumu buluþturmaya kalkýþmak, faþizme çanak tutmak demektir.
Türkiye, öyle bir rejim yönünde sapma yaparsa tepesinde en fazla boza piþirileceklerin en önünde bugünkü muhalefet ekipleri geliyor. Bunu dahi algýlama yeteneðinden yoksun olmalarý hayret verici.
Neyse ki, Türkiye'nin dümenini þu sýrada gösteriþsiz ama en basiretli biçimde Bülent Ecevit tutuyor. 12 Ocak zirve kararýnýn -gerçi sonucun böyle olacaðýndan bizim hiçbir zaman en küçük bir kuþkumuz olmadý- dýþ dünyadaki yansýmasý, Ecevit'in "devlet adamý kiþiliði"nin kayda geçirilmesi oldu. Ýletiþim çaðýndayýz. The New York Times gibi bir gazetenin birinci sayfasýndan, neredeyse alt manþet halinde verilen haberi milyonlarca kiþi gördü, okudu ve Ecevit'in ve Türkiye'nin akýllýca bir yönde davrandýðýnýn iþaretini aldý.
Kötü muhalefetli bir ülkeden bir nebze teselli bize...
