ÇİN'DE HAYVAN HAKLARI
İkinci durağımız Çin Büyükelçiliği'ydi. "1 milyar 200 milyon insan yaşıyor. Yüzde 1'i köpek eti yese ihya oluruz" diyerek Basın Ataşesi Mr. You'nun ofisine girdik. Mr.You sorumuza hemen soruyla yanıt verdi: "Türkiye'de domuz eti yenmiyor. Yiyen yok mu?"

Bu sorunun içinde aslında umut vardı. Mr.You, yaygın olmasa bile Çin'de köpek eti yenildiğini doğruluyordu. Mr.You devam etti: "Çin mutfağı dünyanın sayılı üç mutfağından biridir. Ancak mönümüzde köpek eti yok. Genellikle domuz, sığır, dana, tavuk, kuzu seviyoruz. Elbette balık da... Köpek etlerinin bazı yüksek bölgelerde yenildiğini duyuyoruz. Ama bunu koca Çin ülkesine mal etmek de doğru değil."

Mr.You Çin'de hayvan haklarına büyük önem verildiğini de hatırlatarak, örneğin 15 milyon nüfuslu Pekin'de başı boş gezen bir tek köpeğin görülemeyeceğini, evlerde beslenenler için de kurallar konulduğunu söylerken, her köpek için nüfus kağıdı alma zorunluluğu olduğunu bildirdi.

Peki evlerde beslenen köpekler yeniliyor muydu? Mr.You önce kızdı, sonra bu soruya da bir soruyla karşılık verdi: "Siz evde beslediğiniz köpeğe kıyabilir misiniz?" Anlaşılan bu köpek eti yenme meselesi Çinli dostlarımızı biraz üzmüştü. En büyük potansiyel pazardan da boynumuz bükük ayrıldık.

KORE'DE TALEP BAŞKA
Ya Güney Kore? İşte köpek eti yenmesiyle ilgili net yanıt aldığımız tek durak burası oldu. Her ne kadar Konsolos Mr. Lee hafif gülümseyip, mahçup mahçup konuşsa da, gerçekleri bir bir anlattı:

"Benim için cazip olmayan bir beslenme türü. Bazı bölgelerde köpek eti ile beslenenler var. Hatta köpek eti restoranları da var. Ancak geniş kitleler için cazip değil. Yiyenler sağlığa iyi geldiğini iddia ediyorlar. Yıllar öncesinin alışkanlığı ve inanışı bu. 1988 Seul Olimpiyatları öncesinde Fransız sinema oyuncusu Brigitte Bardot bir eyleme girişmişti. G.Kore'de kedi ve köpek eti yendiğini dünyaya yayarak, ülkemizde hayvan haklarına saygı duyulmadığını iddia etmiş ve olimpiyatlara katılınmaması çağrısı yapmıştı. O zaman hükümet köpek eti yenmesini yasakladı. Ve Olimpiyatları yaptık. Doğrusu, şimdi bu tip beslenme ile alakam ve bilgim yok."

Peki, başıboş gezen köpekleri satmaya kalksak G.Kore müşteri olur muydu? Mr. Lee bu sorumuza ellerini havaya kaldırarak yanıt verdi: "Köpekleriniz sizin olsun. Kore'de köpek eti düşkünleri sadece bir cins köpeğe karşı ilgililer. Kore'de başı boş dolaşan bir tek köpek göremezsiniz. Size tavsiyem başka bir çözüm yolu bulun."

Evet, Ankara'daki ihracat turumuz başarısızlıkla sonuçlandı. Ne Çin, ne Tayvan, ne de Güney Kore köpeklerimizle ilgiliydi. Gazeteye dönerken rastladığım başıboş bir köpek gözlerime bakarken sanki "Biz sizi ısırırken kötü de, siz bizi köpek eti yiyen ülkelere satmaya çalışırken iyi di mi? Oh olsun boşuna dolaştın işte" diyordu...