Yapılan araştırmalar aşkın ömrünün en fazla 30 ay olduğunu ortaya koyuyor. Ya öyle sonsuza dek süren aşklara ne oldu?

Çabuk tüketiliyor
Eski aşkların bir masal gibi "ölüm ayırıncaya kadar" hatta "ölümün bile ayıramayacağı" kadar uzun sürmesinin sebebi, ilişkilerin çabucak tüketilmemesi miydi? Bırakın 30 ayı, 30 hatta 40 yıl süren aşklarda bile, bir gizemin olması mıydı? Açıklık, özgürce yaşamak mı insanları birbirinden soğutuyor, ilişkiyi bitiriyor? Yoksa yaşam şartları ve başka, daha iyi "O"nların olması fikri mi insanları birbirine karşı tahammülsüz kılıyor. Tüm bu sorular, uzmanlarca bir kimya denklemi gibi açıklanıyor: Aşkın kimyası 30 ay dayanıyor, sonrası ise alışkanlık, sevgi, bağlılık ve bağımlılık... Bu bağlamda aşkı devamlı kılmak çiftlerin elinde. Kişiler bir başkasına, hiç tanımadıkları insanlara gösterdikleri saygı, ilgi ve özeni, "nasılsa benim", "beni böyle de sevsin" ya da "nasılsa beraberiz, gönlünü alırım" mantığı ayrı özeni sevgililerine, eşlerine göstermelerini engelliyor. Yaşam şartları, insanların her şeyi paylaşmaları, karşı tarafın sorumluluk duymasına, yaptıklarına ve yapmadıklarına takıntı yapmasına neden olubiliyor ki bu, ilk başlarda heyecandan ritmini şaşıran kalbin, bir süre sonra sinirden ritimsiz atmasına neden oluyor.!