Hafif geldik

Milli Takımımız'ı turnuvanın ilk turundaki flaş takımları arasına sokan en önemli faktör savunmadaki başarımız olmuştu.

Nitekim ilk üç maçlar sonunda en az sayı yiyen takım olmuş, bütün rakiplerimizi 70 sayının altında tutmayı başarmıştık. Hareketli savunmamız rakibi çok fazla top kaybına zorlarken en büyük zaafımız olan ribaundlarda da dengeyi koruyarak düşük sayılabilecek şut yüzdemizi dengeliyorduk.

Ancak Litvanya önünde bütün bu hesaplar alt üst oldu. Litvanya başta 2.20'lik Sabonis olmak üzere her pozisyonda fiziksel olarak millilerimizden daha üstün bir takım. Ancak Avrupa Ligi şampiyonu olan Zalgiris Kaunas'ın temelini oluşturduğu Litvanya bütün oyuncularıyla top taşıyıp hücumda çok pas yapan turnuvanın en asistçi takımı.

Bunun sonucunda savunmada az top kaybı yapan ve pota altına daha rahat top indiren Litvanya, fizik üstünlüğü sayesinde yakın mesafeden kolay atışlar buldu. Dış atışlarda da millilerimizden daha istikrarlı oynayan Litvanya başarılı savunmamızı aşmayı başardı. Fiziksel üstünlük ribaundlarda da kendisini gösterince Türkiye sadece dış atışlara mahkum kaldı.

Dış atış sokamıyoruz
Antibes'den sonra Le Mans'ın da sert çemberleri uzak mesafeli şutlara pek konuksever davranmayınca, Türkiye'nin %0'larda seyreden isabetiyle skor üretiminde eli kolu bağlı kaldı.

Genelde Türkiye'nin en önemli hücum silahı olan dış atışlar bu turnuvada bizi tamamen terketmiş durumda. Harun'un turnuva öncesi, Avrupa sayı kralı unvanlı İbrahim'in de ilk turun ardından sakatlanması üzerine, skorer guard pozisyonunda tek başına kalan Ufuk belki de kariyerinin en formsuz dönemini yaşıyor.

Dış atışlarda sadece Hidayet güven verirken girmeyen her şut Litvanya savunmasının daha da pota altına gömülmesine, bizim de sorunlarımızın artmasına neden oldu.

Litvanya önünde alınan skor aslında aldatıcı. Savunmada en azından maç kopana kadar gayet iyiydik. Artık her takımı belli bir sayının altında tutabileceğimizi biliyoruz. Ama bu kadar kötü şut atarsak rakibi tuttuğumuz skorun üstüne çıkmamız çok zor.