Annem haklý galiba "Biraz daha anlaþýlýr yaz" demekle. Devlet meselelerinden pek söz ettiðim söylenemez. Ama siz gazetelerin diðer bölümlerinden, haberlerden, aranýzda yaptýðýnýz geyiklerden sular seller gibi biliyorsunuz "N'olucak abi bu memleketin hali"ni. Ben sizi hafifletmek gibi bir misyon (!) yüklendim (kýymetimi bilin, bunu kimse yapmaz). Anlaþýlýr yazýyorum. Üslžp biraz deðiþik gelebilir bazýlarýna (Onlar da saða sola sorsunlar "Ne demek istemiþ" diye dii mi?). Bazen yazý dizilirken hatalar oluyor. Bu da haliyle anlam deðiþikliklerine sebep oluyor. Ama artýk olmayacak (caným dizgici arkadaþlarým benim: Dizi dizi incisiniz/ Güzellikle birincisiniz/ Size bi yamuk mu yaptým?/ Ne kadar da kincisiniz!).
- Bu arada geçtiðimiz pazar Ortaköy'ü, Arnavutköy'de çok güzel bir þekilde temsil ettim. Herkesin "Üçüncü köprüye hayýr!" dediði Arnavutköy Þenliði'ne ben de birþeyler gevelemeye gitmiþtim. Geveledim de NETEKÝM: "Sevgili... Sevgili Ortaköy'lüler" dedim, ünlü bir ressamýmýz (!) gibi. (Ustacým, Hande Ataizi'nin resmini hala bitiremedin mi?) Sonra da gayet piþkin "O da köy, bu da köy caným, mühim olan Ýstanbul" þeklinde iyice zýrvaladým. Ýnsan gittiði köyün adýný bilir be kardeþim! (Di mi usta)
- Þenlik bitince Ortaköy'e attýk kendimizi Sunar'la. Bir yere oturduk (aaa pizzacýymýþ, nerden bilelim). Ben rejime devam ediyorum ya, sadece su içebiliyorum, rejim öyle buyuruyor. Ben de, herhalde Sunar adam gibi birþeyler yiyip içer diye suyumu ýsmarladým. O da ayný benim gibi düþünmüþ, "Ben bir su içeyim" dedim. Müessesenin "Faça masa"sýný iþgal edip dört beþ tane daha su içtik ve kalktýk (rejimin güzelliðine bak, pizzacýya bile gidilebiliyor!). Galiba ayýp oldu.
- Sunar'a birþeyler anlattým, bana dedi ki: "Elmanda kurt çýkarma, otur güzel güzel elmaný ye" dedi (ne demek istemiþ olabilir?).
- Ali (Otyam) ile Arzu (Ece) Dormen Tiyatrosu'nda evlendiler. Nikah, oyun gibi düþünülmüþ. Konu gereði önce öldüler, sonra dirilip öbür dünyadan (izinle!) bu dünyaya gönderildiler ve nikahlarý kýyýldý. Çok güzeldiler. Ýkisi de çok iyi çocuklardýr. Hep mutlu kalsýnlar (amin!).
-Geçtiðimiz günlerden birinde ÇASOD'da (Çaðdaþ Sinema Oyuncularý Derneði) "Kültür Programý" baþlýðý altýnda bir toplantý yapýldý. Rutkay Aziz baþkanlýðýnda Engin Cezzar, Iþýk Yenersu, Nur Sürer, Füsun Demirel, Aytaç Arman, Can Kolukýsa, Vedat Sakman, Suavi Eren ve ben toplandýk. Ortalýkta sanat adýna sergilenen kirliliklere karþý bir program taslaðý oluþturuldu. Derneðin üyelerinden çok deðerli oyuncular kýsa oyunlar oynayýp þiirler okuyacaklar, þarkýlar söyleyecekler (þarký bölümünde Edip, Akbayram, Zuhal Olcay ve ben varýz). Bu oluþumun ilki Eylül'de AKM'deki büyük salonda "Nazým Hikmet Gecesi'nde" izlenmeye sunulacak.
- Bu ciddi haberden sonra alakasýz malumatlarýmýza devam edelim...
- Otacý'nýn diyet çikolatalý brunch'ýný deneyin çok güzel (kölenize yasak, siz yiyin bana süt olur).
- Rejim sýrasýnda bir sürü davet vardý. "Q banas"ýn, "Havana-Nyx'in açýlýþlarýnda elimde su bardaðý (dolu) salýnýp durdum. Etrafýn bende (!), benim de onlarýn yiyip içtiklerinde gözüm kaldý.
- Ali ile Arzu'nun nikahýnda canýmýn içi Aysel Gürel'i gördüm. Kaküllerimin (kahkül deðil iþte!) uzunluðuna laf etti. "Böyle benim gibi kýsa kestir, on yaþ atýyorsun" dedi.
- Ben de gittim kestirdim. Bundan sonra "abla-mabla" yok, daðýtýrým.
- Geçen gün bizim okulun (Devlet Tatbiki Güzel Sanatlar Yüksek Okulu Seramik Fakültesi 'okulun adýyla yazýnýn yarýsýný kurtarmýþ bulunuyoruz') pilav günü var diye þýk þýkýrdým süslenip püslenip okul arkadaþým Berþan'la buluþtuk. Okula doðru seyir halindeyken "Ay dur þu davetiyeye bakayým, geç kalmayalým" dedim. Ne geç kalmasý, tam bir ay erken gidiyormuþuz. Berþan kibar kýzdýr ses etmedi. Anýra anýra gülmekle yetindik. Salaklýðýma doymayayým. Ýlahi ben (!)
- Kýz Kulesi'ni restore ediyorlar. Þu anda ona bakýyorum (nazarýnýz deðmezse eðer, evimin her odasýndan görünüyor). Bitirilince nasýl olacak acaba? Geçen yaz oraya sandalla gitmiþtik, yedi katlý olduðunu öðrenince dilim tutulduydu. Hakikaten çýktýk çýktýk yedi kat.
Kýrmýzý elbisemi giymiþtim o gün. Bekçinin köpeði eteðime iþemiþti hiç unutmam. Sonra o bölümü yýkayýp, gazete kaðýdý serili masada elbise üstümdeyken ütüledikti. Hay Allah (!) bir hafta sonra bir sene olacak. Zaman ne çabuk geçiyor.
