Kurtlar sofrası

Ekonominin yüzde 70'ini kontrol eden bir devlet sistemi, açığa kurulmuş sofraya benzer. Ve o sofraya kurtlar oturur.

Kurtlar çoğaldığı zaman kavga çıkar.

Türkiye'de kurtlar çoğaldı.

Partizanlar, etnik ve dinsel temelde örgütlenenler, yer altı ekonomisinin babaları yiyor, içiyor, itişiyor ve dövüşüyor.

Sistemi bozulmuş ve çürümüş ülkelerde, toplum bu karmaşanın yalnız seyircisi değil oyuncusu da oluyor. Kurtları defedecek bir düzen önerilmediği için zavallı kamuoyu, propagandasını iyi yapan kurt lobilerinin kurtarıcı olduğu yanılgısına düşüyor.

Böyle bir ortamda gizli istihbarat kaynaklarını ele geçirenler üstünlük sağlıyor.

Ülke günlerdir "Telekulak Rezaleti" ile çalkalanıyor..

"Başbakan'ın telefonu bile.." haberleri çıktıktan sonra İçişleri Bakanı, aralarında Ankara Emniyet Müdürü Saral'ın da bulunduğu 11 emniyet mensubunu görevden aldı.

Geçen yılki çetelerle mücadele döneminin başarılı Emniyet Genel Müdürü Bilican da izin yoluyla kızağa alındı.

Tantan güvence ama..

Polisin içinde kurt lobilerinin uzantıları var.

Telekulak olayı, gerçekten gösterildiği kadar vahim boyutlarda mı, yoksa polis içindeki gruplar arasında, yanıltıcı bilgilendirmeye dayanan bir tasfiye oyunu mu?

Bunu henüz bilmiyoruz.

Ama "Telekulak Skandalı"nın ilk aşamada geçen yıl hazırladıkları raporla Fethullahçıların hedefi haline gelen ekibi tasfiye etmesi, soruşturmanın son derece dikkatli, adil ve derinlemesine yapılmasını gerektiriyor.

Eski ve iyi bir polis olan Sadettin Tantan'ın İçişleri Bakanı olması güvencedir.

Tantan, telefon izleme ve bunları kamuoyuna sızdırma faaliyetinin hangi gizli amaçlara hizmet ettiğini araştıracak kişilerin kül yutturamayacağı bir siyasetçidir.

Polisin son zamanlarda bir çok ağır suçu önceden haber alarak elde ettiği önleme etkinliği zarar görmemelidir. Nasıl?.

Mecliste bekleyen ilgili yasa bir an önce geçmeli, haberleşme özgürlüğü güvence altına alınırken, suça ve suçlulara yönelik istihbarat üstünlüğü kaybedilmemelidir.

Gürültüye getirilmesin..
Suçlanan polis şefleri, operasyonun konuşmaları dinleme ve kayda geçirme biçiminde değil, takipteki suçluların hangi telefonları aradıklarını izleme şelinde yürütüldüğünü söylüyorlar.

Mesela.. Devletin trilyonlarını batıran bankacı Baysal, hayalet ajan Yeşil, yeraltı dünyasından Kürşat Yılmaz ve öldürülen kumarhaneler kralı Topal..

Bunlar Cumhurbaşkanlığı'nı, Başbakanlığı, bakanlıkları, MİT'i, MGK'yı, bir çok partiyi, Emniyet'i, Jandarma'yı aramışlar.

Tesbitler, bu kurumların telefonları izlendiği için değil, izlenen kanun kaçakları buraları aradıkları için yapılabilmiş..

Kanun kaçakları buraları hangi amaçla ve kimlerle konuşmak için aramışlar?

Bu soru, telekulak rezaletini kat kat aşan önemde bir cevabı beklemiyor mu?

Dikkatlerin saptırılması, haberleşme özgürlüğünden daha önemli ve öncelikli tehlikelerin zillerini çalmıyor mu?