Sağ kulağı küpeli bir eşcinsel, eşcinsellerin oyunu alarak meclise gelseydi ve geldiğinin ertesi günü kulağındaki küpeyi çıkarıp heteroseksüel olduğunu ilan etseydi, onu seçenlere karşı saygısızlık etmiş olmaz mıydı?
"Zincirlerinden başka kaybedecek bir şeyi olmadığını" söyleyerek propaganda yapan ve işçilerin oylarıyla seçilen bir "proleter", seçildikten sonra yaptığı mal beyanında, bir gayrimenkul zengini olduğunu açıklasaydı, seçmenlere kazık atmış olmaz mıydı?
Demek istediğim şu ki, Merve Kavakçı'nın Meclis'e türbanla girip giremeyeceği tartışması, Meclis İç Tüzüğü'nün kelimeleri üzerinde yapılan atraksiyonlarla geçiştirilemez.
Hatta bu olayda konuya sadece "kişisel tercih" ya da "kıyafet özgürlüğü" sınırları içinde bakmak da yetmez.
Söz konusu yer parlamentoysa, konuya temsil açısından da bakmalıyız.
Merve Kavakçı bir vekil. Milletin vekillerinden biri. Kitlesinden oy isterken başında örtüsüyle istedi. Ona vekalet verenler, başörtüsüyle verdiler; hatta belki de başörtüsü olduğu için verdiler. Eğer başındaki örtünün Meclis'e yakışmayacağını düşünselerdi, oy vermezlerdi.
Kavakçı Meclis'teki varlığıyla bir yandan Fazilet Partisi'ni temsil ediyor; bir yandan kadınları temsil ediyor, genç bir milletvekili olarak gençleri temsil ediyor. Ama bir yandan da başörtülü kadınları temsil ediyor. Yıllardır üniversite kapılarında acı çeken, mesleklerini yapmalarına izin verilmeyen, orduevlerine ancak şehit oğullarının madalyasını almak için girebilen kadınların çilelerini temsil ediyor.
Kadınlarının yarısının başını örttüğü bir ülkede, başı örtülülerin de milletvekili olabileceği umudunu temsil ediyor. Belki de en önemlisi, halkın yüzde 76'sının savunduğu bir özgürlüğü temsil ediyor.
Şimdi ondan başını açmasını istemek, temsil görevinden vazgeçmesini istemek değil midir?
İnsanlar toplumdan oy isterken, fikirleriyle, zikirleriyle, hayat tarzlarıyla, kişilikleriyle, duruşlarıyla isterler. Kimse Ecevit'e kasket yerine melon şapka giydirebilir mi parti mitinglerinde? Çünkü o kasket onun seçmenine ulaştırmaya çalıştığı mesajın bir parçasıdır. Halkçılığının, mütevazı hayat tarzının bir simgesidir. Tıpkı Merve Kavakçı'nın türbanının bir simge oluşu gibi.
Evet, türban bence de bir simgedir.
Ama, Refah'ı da Fazilet'i de çok aşan; dar ufuklu politikacıların günübirlik politik manevralarının konusu olamayacak kadar önemli bir simgedir.
Neyin simgesi olduğunu anlamak isteyenler, Nilüfer Göle'nin Modern Mahrem'ini tekrar tekrar okumalıdır:
Türbanlı Merve Kavakçı "yerel özelliklerin ve geleneksel değerlerin dışlandığı, İslamiyet'in 'cahillik'le 'köylülük'le özdeşleştirildiği bir medeniyet projesine" karşı koyuşun sembolüdür. O, "hem modernizmin yarattığı fırsatları ve kazanımları elde etmek konusunda aktif ve iddialı olan" ve hem de bunu İslami kimliğinden soyunmadan yapmak isteyen kadınların simgesidir.
Kavakçı türbanıyla, yeni bir Müslüman kadın profilini Meclis'e taşımaktadır. Bu kadın, "tesettüre uymak" ve "siyaset yapmak" gibi "zıt" görünen iki kavramı bir araya getirmekle, bir yandan kadının rolünü ev içi alanla sınırlayan geleneksellikle hesaplaşmakta; bir yandan da Kemalist medeniyet projesinin kalıplarını zorlamaktadır.
Bu niteliğinden ötürü "Türbanlı Kadın" olgusu, son on beş yıldır toplumsal yaşamımızın ortaya çıkardığı en önemli "toplumsal-siyasal" olgulardan biridir ve bu yüzden parlamentoda temsili daha da önemlidir.
Ve bütün bu sebeplerden türban sorunu, Fazilet Partisi'nin tekeline bırakılamayacak kadar hayati bir demokrasi meselesidir.
Demokratlar bunu anlamadıkça da halledilemeyecektir.
