SALI 04 AĞUSTOS 1998
CEMİL TAKTAK (SHA)
Hatay'ın tek hıristiyan köyü olan Tokaçlı'da matem vardı önceki gün. Her Pazar olduğu gibi yine tertemiz elbiselerini giyip kiliseye doğru yola çıkmıştı köylüler. Hepsinin gözü yaşlıydı. Kiliseye giden sokaklarda karşılaşıp birbirleriyle selamlaşanların hıçkırıkları birbirine karışıyordu.
Tam 45 yıldan bu yana dini görevleri konusunda kendilerine yol gösteren tanrı ile aralarında bir sevgi köprüsü kurulmasında öncü olduğuna inandıkları sevgili papazlarını kaybetmişlerdi. Acıları bundandı ve büyüktü. Canlarından bir parça yitirmiş gibiydiler.
2 bin kişiydiler. Maria Ana Rum Ortodoks Kilisesi onlar için her zaman huzur buldukları bir yer olmuştu. 45 yıldan bu yana kilisenin ayrılmaz bir parçası olan Dimitri Papas sağlamıştı bu huzuru.
Dimitris Papas, 77 yaşındaydı. Geçen Perşembe günü göğsünde bir ağrı hissedip ilaç almış ve ailesini, "Ben iyiyim. Hadi siz rahatınıza bakın" diyerek odasına çekilmişti. Ve orada sessizce, tanrıya kavuşacağı anı beklemişti. Bir daha kalkmamıştı yataktan.
Düşünüp taşındılar. Onun için çok güzel, çok şaşaalı bir tören düzenlenmeliydiler. Ona böylesi yakışırdı. Pazar gününe kadar din büyükleriyle irtibat kurdular, binlerce sayfalık kitapları karıştırdılar. Ona layık bir tören yapmak istiyorlardı. Sonunda planlandı her şey. Yavaş yavaş ortadan kalkan bir geleneği bütün detaylarıyla uygulayacaklardı.
Önce hemen en yakın illerdeki din büyükleri davet edildi törene. Halep Despotu İlyas Yusuf ve çevre kiliselerden gelen 7 papaz ile yaşamlarını yurt dışında sürdüren çocukları hemen çıktılar bulundukları yerlerden yola. Pazar günü hepsi kilisedeydi.
Tören ayinlerle başladı. Sonra hemen kilisenin yanındaki morgda bulunan cenaze kiliseye getirilerek bir koltuğa oturtuldu. Yüzü ve elleri pudralandı. Düşmemesi için elleri koltuğa bağlandıktan sonra boynuna bir İncil asıldı. Sonra onu son bir kez kucaklamak isteyenler uzun kuyruklar oluşturdular. Tokaçlı köylüleri izdiham yaratmışlardı. Dimitri'nin ölümü ile şoka giren eşi Marta, oğlu Michael, kızları Nuriye, Rahmi ve Meryem ise bitkindi.
Antakya Belediyesi de köylülerin bu büyük acısına saygı göstermiş acılarını paylaşmak için belediye bandosunu göndermişti. Ziyaretlerin tamamlanmasından sonra cenaze bandonun çaldığı "Cenaze Marşı" eşliğinde oturtulduğu sandalyeden kaldırıldı ve Papas'ın naaşı bu kez el üstünde mezarlığa kadar taşındı.
Yol 100 metreydi. Ama kilometrelerce uzunmuş gibi ağır ağır alındı. Cenaze toprağa verildi. Dualar, tütsüler birbiri ardına yakılan mumlarla kilisenin o mistik havası mezarlığa taşınmıştı. Tokaçlı köylüleri "Ona değer" deyip 45 yıllık papazlarını en güzel törenle son yolculuğuna uğurlamıştı.