kapat
Anasayfa
|
E-gazete
|
Sarı Sayfalar
|
Arşiv
|
Üye Ol
|
Üye Girişi
|
English
|
Kırmızı Alarm
  
20 Nisan 2009, Pazartesi
Sabah
 
Haberler Spor Günaydın Ekler Dosyalar Servisler Multimedya Astroloji Kültür-Sanat İşte İnsan Emlak Çocuk Çizerler
Sabah Günaydın Cuma Cumartesi Pazar Buzz
 
24 Saat
24 Saat
Günaydın  
AYŞE ÖZYILMAZEL

Müziğin rüya takımıyla devam

Cumartesi SABAH'ta müziğin babaları, hayatımın beş adamı, İstanbul Gelişim'le röportaj yapmıştım. Garo Mafyan, Atilla Özdemiroğlu, benim peder Neco, Asım Ekren ve Uğur Başar İstanbul Gelişim'in 40. yılını kutluyorlar. Söz konusu 40 yıl olunca konuş konuş bitmiyor tabii...

PAYLAŞARAK GEÇİYOR...
Ama iki şey beni çok etkiliyor, biri babamın şarkı söylemeyi sevmediğini söylemesi, diğeri de Garo Mafyan'ın dünya çapında bir piyanist olma şansını İstanbul Gelişim için tepmesi. İşte röportajın detaylı yayınlanmayan o bölümleri... Atilla Özdemiroğlu, Garo Mafyan'a soruyor... "Biz Garo'nun hayatını değiştirdik. Onu dünya starı yapmak için günde 16 saat çalıştırırlarken o İstanbul Gelişim'e girdi. Bütün müzik hayatı değişti. Şu anda dünya çapında bir piyanist olabilirdi. Pişmanlığı var mı?" Garo Mafyan: "Niye oldun, olmadın uzun hikaye. Şu andaki hayatımdan çok onur duyuyorum. Dünyanın en önemli piyanistlerinden olacaksın, hayatın hep konser vererek geçecek. Şimdi hayatım yine konser vererek geçiyor ama bir de paylaşarak geçiyor. Bu daha kıymetli." Ve sırada Neco var. Hepimize sürpriz bir gol atıyor.

RANZADAN DÜŞTÜ MÜ?
* Babacığım senin müziğe başlama nedenin neydi? Neco: Önceleri bir zevkti sonra bilemediğim şekilde kendimi Türkiye'deki en büyük orkestraların içinde buldum. Evvela bas gitar çalıyordum sonra bir şarkı söyledim millet ayağa kalktı anlayamadım.

* Babaannem senin plak dinlerken ranzadan düştüğünü söylemişti, öyle müzikle bozmuşsun o zamanlar. Hayır efendim. (Kahkahalar kopar...) Öyle bir şey yok canım.

* Müzik eşittir... Müziği bir kelimeyle anlatamam. Müzik zevkim İstanbul Gelişim'le başlamıştır. Kafamdaki müziği burada yaşadım ben. Dünyada çok önemli festivallere katıldım, bir sürü işler yaptım, müzikallerde oynadım ama İstanbul Gelişim'i hep aradım.

* Müzikle alakalı pişmanlığın var mı? Ben İstanbul Gelişim'le çalışmaktan çok zevk alıyorum ama şarkı söylemeyi sevmiyorum.

* Nasıl yani, anlayamadım? Ben şarkı söylemeyi sevmiyorum bunu 7-8 sene önce düşünerek buldum. Atilla Özdemiroğlu: Hiç doğru değil, asla inanmam. Neco nadir seslerden biridir. Bu insanın içinden fışkıran bir şeydir. Neco: Doğruyu söylüyorum. Uğur B.: Ben biliyorum. Neco çok özel bir adam, mesela Frank Sinatra dinlersin sanki Neco söylüyordur. Böyle yapıda bir adamın Türkiye'de tepelerde olması lazım. Bir kırgınlık var bence ve çok haklı. Garo M.: Evet,çok haklı ama söylediği yanlış. Neco sahneye çıkar, yukarı kalkar, limonu sıkar ve gider. Şarkı söylemeyi sevmediğine asla inanmam. Atilla Özdemiroğlu: Ben sana şarkı söylemeyi yeniden sevdireceğim.

MÜTHİŞ BABAMA...
Sahnedeki müthiş adama, babama: Yıllardır elinde mikrofonuyla gördüğüm adam. Sesine hayran olduğum adam. Sahnede devleşen adam... O adam benim babam. Neco. 29 yaşımda çıkmış karşıma, "Ben aslında şarkı söylemeyi hiç sevmedim" diyor. Tabii gözleri o sırada dolu dolu, canı çok sıkkın, içi kırgın, görmüyor. Aslan burcu ya... Her zamanki gibi ağzından çıkan lafın ne olursa olsun arkasında durmak istiyor. Yılların pişmanlıkları, incinmişlikleri, hak ettiği yerde duramayışının öfkesi okunuyor yüzünden. Ve o bu sözleri küskünlüğünden ediyor. Çünkü onu bir kere bile olsun sahnede izleyen onun şarkı söylemeyi deli gibi sevdiğini görebilir. Bazı insanlar doğuştan hediyelidir, onlara Allah'tan bir armağan verilmiştir. O armağan alın yazılarıdır.

NE OLUR ŞARKI SÖYLE
Şarkı söylemek de babamın alın yazısı. Onun armağanı. N'olur küsme baba. Şarkı söylemeye küsmen demek, kendine küsmen demek! N'olur al mikrofonu söyle. Kaç yaşına geldiğin, nerede söylediğin, ne kadar para kazandığın önemli değil. İçindeki seni dinle, içindeki en büyük güzelliği paylaş paylaşabildiğin kadar. Kendine ve yıllarına haksızlık etme. Evet! Garo Abi, Atilla Abi, Uğur Abi haklı; senin şarkı söylemeyi sevmediğine hayatta inanmayız. Sadece küsmüşsün çocuk gibi. Küsme!


Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Turkuvaz Medya Grubuna aittir. Kaynak gösterilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı özel izin alınmadan kullanılamaz.
Ancak alıntılanan köşe yazısı/haberin bir bölümü, alıntılanan habere aktif link verilerek kullanılabilir.

Ayrıntılar için lütfen tıklayın