Mahşerin üç atlısı

21 Ekim'de Şükrü Saracoğlu Stadı'nda karizmalar çizildi. Çizilen ilk karizma Fenerbahçe defansına aitti. Arsenal karşısında alınan 52'lik yenilgiye neden olan ilk üç gol 'fotokopi' gibiydi. Atılan ara paslarını süratle değerlendirip gol yapan Adebayor, Walcott ve Diaby'yi hayranlıkla izleyen Fenerbahçe seyircisi, defanslarındaki Lugano, Edu ve Roberto Carlos için ise aynı fikirde olmadı.
O nedenle de 'nam yapmış' bu kocaman üç adamın verdiği pozizyonları affedilir bulmadı. Öfkelendi, kahretti, utandı ve o kadar zahmetle geldiği stadı 60. dakikada terk etti. Bu, yaralanan Fenerbahçe taraftarının ortak ruh haliydi. Ya ünlü Roberto Carlos'un, ayrıca Edu ve Lugano'nun prestiji? Yakın oynamadıkları için aralarından rahatça geçerek çok kolay gol yapan rakipleri karşısındaki eziklikleri? Ve bunca yılda yaptıkları ve şu an tek sermayeleri olan itibarlarını tek maçta kaybetmeleri.
Ne dersiniz değdi mi? Paraya pula değdi mi? Bize sorarsanız hem değmedi hem de yakışmadı. Dün kahramandılar bugün ise adeta mahşerin üç atlısı.