Futbol aslında...

Almanya maçından sonra Dipsiz Kuyu'daki yazının başlığı "Futbol aslında ölümdür!" idi.
"Futbol aslında hayattır" sözüne nazire ile...
"Son dakikalar" da kazanıldığı düşünülen
"ölümsüzlük"e karşın, "son nefes"in olacağı bir "son dakika" nın da mümkün ve mukadder olduğuna dair:
"Son saniye, verilmemiş son nefes olduğu kadar; verilecek, verilmekte olan son nefes de olabilir...
Canlı yayınla milyonlarca insanın hayatına sızan son nefesler, bize ölümsüzlükten ziyade ölümü anlatır...
Bizim takımınki... hüzünlü bir gülümsemeydi belki, belki gülümseyen bir hüzündü.
Çok çok trajikti hep, çok hayattı ve esasında çok ölümdü, çok ölümlüydü!"
Sonra, önceki gün, doymamış olacağım ki, Lig TV'de Avrupa Şampiyonası'nda 16 takımın tüm gollerini tekrar izlerken... tam Semih'in Hırvatistan'a attığı "son saniyede nefes" golü sırasında... Altyazıyla, o maçta o nefis nefes golüne hayat dolup sevinen Futbol Federasyonu Başkanı Doğan'ın kalp krizi geçirdiği duyuruldu.
Bant yayınında maçta verilmeyen son nefese dair müthiş hayat sevinci ile aynı anda, ama canlı yazılı yayında, o müthiş hayat sevincinin hemen altında "son nefes"i duyuruyordu.
Futbol aslında hayattı ve futbol aslında ölümdü.
Hayat hem hayattı, hem ölümdü.
"Milli takım" ın son saniyede nefesleri ile son nefesleri demek ki hâlâ bitmemişti."