Hastır!

"Altınız", astınız rütbelerle ordu mensubu olmuş, (görevde olan ve sesi çıkamayanları da temsil eden), kalbi de hayatı da kırılmış, haksızlıklara seyirci kılınmış on binlerce Silahlı Kuvvetler emeklisini son olarak Genelkurmay karargahı kapısında "Artık bizim için de bir şeyler yapılsın" diye adeta yalvartmak cumhuriyetçilikse...
Diyecek bir şey yok...
Sizler en has cumhuriyetçisiniz!

"Cemaat" in manevi, maddi gölgesinde, "biatlı özgür" siyaset, "biatlı bağımsız" gazetecilik yapmak, "biatlı eleştirel" düşünce üretebilmek demokratlıksa...
Diyecek bir şey yok...
Sizler en has demokratsınız!

NATO ordusu, ABD üsleri ve nükleer bombaları, İsrail istihbaratı, küresel OYAK sektörü gölgesinde nutku tutulmamış nutuklar bağımsızlıkçılık, ulusalcılıksa...
Diyecek bir şey yok...
Sizler en has ulusalcısınız!

Patron, ilan, reklam, kudret, servet, iktidar, güç odakları, silah yörüngesinde yazıp çizmek, kesip biçmek, atıp tutmak "basın özgürlüğü" ise...
Diyecek bir şey yok...
Sizler en has gazetecilersiniz!

Şunu kabul ediyorum:
Şu veya bu sebeple, hayat kişinin üstüne gölgeler düşürür.
Bazen, o kadar güçsüzsünüzdür ki, gölgeniz üşür.
Vicdanınız başka yöne çırpınırken, ayaklarınız zincirli, zincire yürür.
Güçsüzlükten, çaresizlikten, hayata azıcık tutunabilmek isterken teslim alınan, esir alınan, rehin alınanlar, köleleştirilenler, sessizleştirilenler o yüzden bir yana...
Ama gücünü yalanla sıvayanlar...
Sesini çıkarabilecekken çıkarmayanlar...
Kalbini de beynini de hep yontarak çalıştıranlar...
Dayatmalara ilke olarak değil, seçerek, ayırarak karşı çıkabilenler...
Buyruk düzenlerinin içinden kimisine gönüllü boyun eğenler...
Onlar bambaşkadır. Dilini yalanların, gölgeni gölgelerin içinden sıyırmak mümkünken...
İnadına mümkünken...
Onlar en hastır...
En hastır...
Hastır!