Güven krizi mi yoksa rejim krizi mi?

Aklına ve sağ duyusuna güvendiğim isimlerden biri Herkül Millas'tır.
Millas dünkü Zaman'da şöyle değerlendiriyordu son dönemdeki "Kriz "i:
Bu krizi aşmanın yolu adaletin 'mekanizmalarına' sımsıkı sarılmak değil hukukun özünü ve temelini sağlamlaştırmaktır. Gerekli olan ulus-devletin özünü oluşturan konsensüsün sağlanmasıdır. Bu noktada R.T.Erdoğan'a yöneltilen eleştiriyi hatırlatmak gerek. Başbakan'ın konsensüs aramadığı, toplumun her kesimi ile uzlaşmayı seçmediği söylendi. Teşhis doğru veya yanlış olabilir ama tavsiye doğruydu.
- Bu aynı uzlaşma ve hele konsensüsü sağlamak gereği hukuk alanındaki payı daha da önemlidir. Hukukun uygulayıcıları 'adalet-kamuoyu' ilişkisini görmezden gelmemeli. Çünkü uzlaşmayan başbakanı yarın yeniden seçmez, onu aşarız. Hukukla aynı şeyi yapamayız. Hukuk devletin özüdür ve araçsallaştığı görüntüsünü vermemelidir. Bu sorumluluk yalnız politikacının değildir, yargınındır da. Arzulanan saygı emirle, yasayla, tavsiye ile, arzulananı hatırlatmakla sağlanmaz. Saygı kendiliğinden oluşur. Bu saygı yoksa, birilerinin 'neden yok acaba?' diye sormasının zamanıdır.
- Herkes bu krizin aşılmasında sorumluluk taşımaktadır. Yargı siyaset yapmayarak, siyasdünya ise hoşuna gidenlere değil, çağdaş kriterlere sarılarak. Bu kavganın arkasında yalnız gereksiz fobiler ve aşılabilir sınıfsal çıkarlar varsa kriz aşılabilir, örneğin davalar düşer, insanlar temel neden yoksa süründürülmez. Aksi durumda, bu kez yalnız bir partinin kapatılmasını yaşamayabiliriz. Kriz daha da derinleşebilir.