Döven devlet

Üniversitede, özel güvenlik ve jandarma marifetiyle öğrencilerin dövülmesi, dipçiklenmesi;
Hem devletin en çıplak gücünün, hem özelleşmenin, özelleştirmenin en açık saçık halinin bizzat "akademik özgürlük, özerklik, evrensellik" temsilcisi olması gereken Rektör tarafından bu karma ordunun gençler üstüne sürülmesi vahimdi.
"Demokrasi, özgürlük, adalet" iddiasının, fiilen "şiddet ile nefret" şeklinde bir devlet karşısında nasıl palavra olduğunun uygulamalı dersi idi.
Sonra bildiğimiz Nevroz geldi; her biçimde nevrozla birlikte.
Tamam, nefret ve şiddet terennüm ederek yürüyen, geren, tahrik eden de vardır...
Ama devlet ille bunun için mi vardır:
Nefrete misliyle nefret...
Şiddete orantısız şiddet...
Tahrike nefret, şiddet ve mermi mermi tahrik.
Bu kadar savaş hali, hepimizi çürütür!
Dipçik, cop yinen bedenler, kurşun yemiş bedenler kadar, bizi de, yaşayan ölüler olarak çürütür.