Costa Gavras'tan gelen kutlama

Hep tereddüt ederim, kendime ait bir başarıyı veya ilginç bir olayı yazıp duyurmalı mıyım? Yoksa kendime mi saklamalıyım? Bunun galiba temel bir ölçütü var. O da şu: Eğer bu başarı kişiselliği aşıp ülkeme veya mesleğime de bir övgü veya onur getiriyorsa, onu paylaşmak gerekir. Bir yıldan biraz fazla zaman önce bir albüm-kitabım çıktı. Adı: Bir Eleştirmenin Objektifinden. 35 yıl boyunca özellikle festivallerde bizzat çektiğim sinemacı fotoğraflarından oluşan kalın, hacimli bir kitap. Dünya sinemasının yönetmenlerini, yıldızlarını ve bizden sanatçıları üç ayrı bölümde resimleri ve onlara eklenen Türkçe/İngilizce kısa metinlerle tanıtan bir albüm... Resimler elbette birer Ara Güler veya Şakir Eczacıbaşı çalışması değil. Ama genel kanıya göre, belli bir düzeyi olan, sanatçıları iyi yansıtan ve önemli bir arşiv oluşturan resimler... Dünya üzerinde böyle inatçı bir çaba gösterip, bunu albüme dönüştürmüş başka eleştirmen de yok. İki vakfın (TÜRSAKAKSAV) ortak yayını olan ve çok sınırlı sayıda basılan bu albümkitap, basında tam bir sessizlikle karşılandı. Ne bir sinema yazarı dostum yazdı ne de herhangi bir kitap eki yer verdi. Galiba hiç alışılmamış bir üründü bu ve ne yapıp ne yazacaklarını bilemediler. Allahtan kimi sinemacılardan övgü aldım da moralim düzeldi. Örneğin Halit Refiğ bana "Bu sizin başyapıtınız olmuş," dedi. Ne de olsa sinemacı kimliğiyle, bu görsel çaba onu heyecanlandırmıştı. Ben, vakıftan aldığım az sayıda kitabı, yapabildiğimce, içinde portreleri olan yabancı ünlülere de vermeye çalıştım. Ve hep olumlu tepkiler aldım. En son Berlin'de jüri başkanı olan Fransız yönetmen Costa Gavras'a verdim. Ve birkaç gün önce, aynı zamanda ünlü Fransız Sinemateği'nin de başkanı olan sanatçıdan kısa bir not aldım. Burada yer veriyorum. Çünkü bu sözlerin beni aşıp, tüm sinemamıza ve sinema yazarlığımıza da yöneldiğini düşünüyorum: "Sevgili Bay Dorsay... Etkileyici ve tutkulu kitabınız için teşekkürler. Onu büyük bir zevkle karıştırdım ve birçok ünlü yüze veya yeteneğe rastladım. Sık sık bu iki özelliği birleştiren insanlara da... En dostça duygularla..." Costa Gavras