Şarkılar ve gazeller arasında iki sanatçı

Diyelim ki günlük yaşamın kısır döngüleri içinde yorulmuş ve hatta bunalmışsınız.
"Durdurun dünyayı inecek var" demeniz de mümkün değildir.
Ne yaparsınız bu durumda?
Ben müziğe sığınırım.
Geçen hafta da Cemal Reşit Rey Konser Salonu'ndaki "Şarkılar ve Gazeller" konserine böyle sığındım. Eda Karaytuğ'dan ve Ahmet Erdoğdular'dan hem şarkıları hem gazelleri dinledim. Göksel Baktagir'in kanununa, Yurdal Tokcan'ın uduna bıraktım ruhumu.
Selim Güler'in kemençesinden "acaba insan sesi mi çıkıyor" diye kuşkulara düştüm. Baki Kemancı'nın kemanını, Volkan Yılmaz'ın neyini, Emrullah Şengüller'in viyolonselini dinler, Ümit Atalay'ın ritmine kendimi bırakırken, bu virtüözlerin aynı anda nasıl gerçek bir "topluluk" olabildiklerini de gördüm.
Sazda "taksim ", dini musikide "kaside", dini olmayan musikide ise "gazel ", tıpkı cazdaki gibi doğaçlamaya dayalı formlar.
Gerek Eda Karaytuğ gerekse Ahmet Erdoğdular, şarkıların arasında değişik makamlarda nefis gazeller okudular. Bu arada Eda Karaytuğ, bizim müziğimizin "O sole mio" su sayılabilecek "Makber" de, sesinin renklerini çarpıcı biçimde sergiledi.

Bazı şarkılar
Konserde seslendirilen bazı şarkıları da sıralayarak benim gibi Türk müziği tutkunu olan ama bu konseri kaçıran sayın okurlarımı imrendireyim:
- Bir nigâh et kahr ile sen bakma Allah aşkına (Saba-Z.F. Ataergin)
- Batarken ufukta bu akşam güneşi (Hüzzam-S. Kaynak)
- Nihansın dideden ey mesti nazım (Rast - Hacı Faik Bey)
- Hâlâ kanayan kalbimi aşk ateşi dağlar (Mahur - Yorgo Bacanos)
- Zahiri hale bakıp etme dahil bir ferdi (Mahur Hacı Arif Bey) Zevkim hevesim hep sen ile pür elem olsun (Hüseyni Aleko Bacanos)
Hacı Arif Bey'in "Bakmıyor çeşm-i siyah" ının iki sanatçının düetiyle üstelik çifte gazelle konseri noktaladığını söylersem, ne kaçırdığınızı daha iyi anlarsınız.
Benim için müthiş bir sığınaktı o konser. Pillerimi yeniden doldurdum o akşam..