Trabzon'da neler olmuyor?

Trabzonspor'da neler oluyor? Aslında doğru soru, "Neler olmuyor" olmalı. Zira Trabzonspor'da olmaması gereken her şey oluyor. Ziya Doğan ile yaşanan hüsran, yönetsel yetersizlikler, yerli-yabancı transfer yanlışları, yapılamayan kongre trajedisi, camianın bölünmüşlüğü, parçalanmışlığı... Yanlış bir değil, birçok.
Tarih hocası öğrencilerine dinler tarihi ile ilgili bir ödev vermiş. Verilen yanıtlardan biri hocanın çok dikkatini çekmiş. "Şeytan bir gün Hindistan dağlarında Hazreti Süleyman'a yemesi için yerden çıkardığı bir keçiyi göndermiş." Hoca şaşkınlık içinde; "Şeytan değil, Rahman. Hindistan dağları değil, Arabistan çölleri. Hazreti Süleyman değil, Hazreti İbrahim. Yemesi için değil, kurban diye. Yerden çıkarmamış, gökten indirmiş. Keçi değil, koyun" demiş. "Ben bunun neresini düzelteyim?" diye de söylenmiş. İşte gelinen nokta!
Adı; yanlışlar komedyası. Travmaya denk düşüyor, tıkanmayı işaret ediyor... Öyle ki, yaşanan bu süreçte doğru ne, yanlış hangisi, hepsi birbirine karışmış. Aralarına bir sınır çizgisi koyma olanağı bile kalmamış. Gariplikleri, tuhaflıkları sıralamaya kalksak buna köşemiz yetmez. En iyisi sonuncuyla yetinmek!

'TRABZON BİR TANE' DEMEK YETMEZ
Şu kongre meselesi yani kongrenin ertelenmesine katkı sağlayan yönetim yeniden aday mı, değil mi, henüz belli değil. Transfere az süre kalmış, bir Mısırlı'dan söz ediliyor. Belli ki menajer transferi... Yeni adaylar kaygılı. Olağan başarısızlığın gerekçeleri şimdiden oluşmuş durumda. Ama Trabzonspor küme hattında!
Rize'de varlıklı bir ailenin hastasını Trabzon Farabi Hastanesi'ne getirmek için konvoy haline koyulmuşlar. Farabi Hastanesi önünde 15-20 kişilik hasımlar, yakınlar sağa-sola koşturuyorlar. Hastayı arıyorlar. Ama hasta yok. Çünkü hasta Rize'de unutulmuş!
Camiada bu yanlışlar, kargaşalar, parçalanmışlıklar yaşanırken dilerim Trabzonspor da unutulmaz! Ama dilemek yetmiyor. Sorun takım değil, kulüp. Sancılar, büyük kulüp olamamaktan kaynaklanıyor. O zaman arızayı, kulübü yönetenleri merkez kılarak onların seçilme iklimlerinde aramak gerekiyor. Burada 'çoğunlukçuluk' ve 'çoğulculuk' kavramları öne çıkıyor. Trabzonspor'un son 20 yılı ilkini tercihle geçti. İlki, yani çoğunlukçulukta hep biri birinci seçilir. İkincide yani çoğunculukta ise hep, herkes gözetilir. Benden, senden, büyük, küçük ayrımı yoktur. Bir duygu, kader ortaklığı vardır. Çimentosu akıldır. Bilimsel adı da 'ortak akıl'dır. İşte bütün sorun aklı ortak kılabilmekte.
Trabzonspor çoğunlukçulukla hep karşıtları üretti. Başarısızlıkta sevinenler bu iklimde üredi. Çoğulculuk bunu engellemektir. Başarmaya aday yönetimleri oluşturmak, büyük kulüp olabilmek, bu atmosferi yaratmakla mümkün. Yoksa, "Trabzonspor bir tane" demek yetmez, yetmedi, yetmiyor!