Araklamaya bayılıyoruz!

Aslında bu olay bana şunu düşündürüyor. Türk işi televizyon programlarında, fotoğraflarda, kafelerde, kulüplerde, modada, müzikte, filmlerde, reklamlarda, kliplerde (var mı örnekleri arttıran?) neden hep bir araklama kokusu hakim? Neden orijinal değiliz, üretmeye üşeniyor muyuz? Çok mu tembeliz? Kasıla kasıla sunduğumuz ürünümüzün taklit çıkmasını nasıl kendimize yedirebiliyoruz? Yaratıcıya saygı, emeğe saygı, kendimize saygı sıfır! Artık biz yapınca olmuyor işte. Bu işler böyle olmuyor... Anlaşılan yaratıcılık bizim buralara pek uğramıyor. Maalesef....