Öğretmenlerim!..

BUGÜN Öğretmenler Günü.. İnanın içimden tek satır yazmak gelmiyor.. Çünkü utanıyorum.. Çünkü hepimiz, ama hepimiz ayıp ediyoruz.. Bana gelen emailleri açtıkça utanıyorum..
Bir yanda tonla "Öğretmen olduk, ama atamamız yapılmıyor" diye yazan binlerce umutsuz genç..
Onlara "İyi ki yapılmıyor" diyip öğretmenlerden gelen mailleri iletsem, nasıl yanlış bir okula gittiklerini anlarlar..
Öğretmenler bu ülkede sefalet düzeyinde yaşıyorlar.. Büyük kentlerde olanların maaşları kiraya yetmiyor.. Uzaklardakilerin ise yaşam koşulları nerdeyse yok..
Okul var öğretmen yok.. Öğretmen var, araç yok, sınıf yok..
Milli Eğitim.. Her şeyin temeli değil mi?.. Nerde bir yanlış varsa, çözüm deyince "Önce eğitim" demiyor muyuz?.. Peki nedir bu eğitimcilere reva gördüğümüz yaşam tarzı!.
Nerde Milli Eğitim Bakanı.. Hatta Başbakan.. Devlet Başkanı.. Nerde kıyamet koparan medya.. Nerde insanlarımız..
Yılda bir, iki yüzlü iki yüzlü, hiç utanmadan yazılmış yazılar, laf ola düzenlenen anmalarla Öğretmenler öyle mi?.
Ben beceremiyorum.. Affedin öğretmenlerim!..