Amerikan aşkları

Meclis'ten "tezkere kararı" çıktı ve...
Bizim uzmanlar (!) hemen "kara harekâtını" başlattılar. Her uzman, Kuzey Irak'a "başka noktadan" girdi.
Her uzman "farklı yerleri" bombaladı. Ama sonunda hiçbirinin aslı esası çıkmadı.

Başbakan Amerika'ya yola çıktı ve...
Bu defa da uzmanlar "iki koldan birden" atağa geçtiler:
1. Türkiye'dekiler.
2. Amerika'dakiler.
Kimi Bush-Erdoğan görüşmesini "şekillendirdi."
Kimi "Barzani'ye, Talabani'ye haddini bildirdi."
Yönetim ise "kamuoyunu bilgilendirme adına" bir şey yapmadı.
"Tezkereden önce" de yapmamıştı. Öyle olunca ortalık "uzmandan geçilmez hale geliverdi."

Uzmanlarımız "milli duyguları okşamak için" Barzani'yi ne kadar döverlerse dövsünler ama... ABD'nin "Barzani aşkını" da unutmasınlar.
Zira ABD (ve de İsrail) Barzani'yi seviyor. Barzani'nin "itibar kaybetmesini" istemiyor.
ABD'nin Kuzey Irak'taki "uzantısı" Talabani değil, Barzani'nin ta kendisi.

En önde mehteran, onun peşinde elde kılıç kalkanla uzman üstüne uzman, sonra da "istikamet Kuzey Irak!.."
"Halka gaz vermek" kolay.
Ancak:
1. Bu saatten sonra sınır ötesi harekat zor.
2. Olsa bile nokta hedeflerden ileri gitmek çok zor.
3. Hele hele Barzani'ye dokunmak daha da zor.
Bunları görebilmek için ille de Erdoğan ile Bush'un buluşmasını mı beklemek gerekiyordu?