Kafası kesilince ne hissettiniz?

Tarih 23 Ocak 2002. Wall Street Journal Güney Asya Büro şefi Daniel Pearl Karaçi'de kaçırıldı. Kaçırıldığında ayakkabı bombacısı olarak anılan Richard Reid ve Pakistanlı köktendinci bir lider üzerine bir yazı hazırlıyordu. "Güçlü Bir Yürek" isimli film onun ve karısının hikayesini anlatıyor. 44. Antalya Altın Portakal Film Festivali'ndeyim. Beyazperdede 5 aylık hamile bir kadın, bir televizyon programında soruları yanıtlıyor. Sakin, durgun, soğukkanlı... Gazeteci de, biz de duygunun peşindeyiz. Sonunda beklenen soru geliyor: "Kocanızın kafasının kesilme görüntülerini izlerken ne hissettiniz?" Hamile Mariane Pearl'ü canlandıran Angelina Jolie'nin yüzünden anlık bir endişe geçiyor. Sonra büyük bir nefretle bağırıyor: "Senin nasıl bir ahlak anlayışın var? Bana böyle bir soruyu nasıl sorarsın? Biz buraya barış için geldik, kocam terörizm kurbanı oldu. Ama aynı gün bu ülkedeki başka insanlar da öldü. Amaç bu değil mi? Korkutmak, yıldırmak, pes ettirmek..."
Başka bir zaman, başka bir ruh halinde olsam, bu sahneden böylesine etkilenir miydim bilinmez, ama kaybettiğimiz onca can, teröre kurban verdiğimiz onca şehit varken... Her gün birinin hikayesini okuyoruz. Canımıza, kalbimize, beynimize bıçaklar saplanıyor, gözyaşı döküyoruz. Başka bir zaman olsa, "O soruda ne var canım, üstelik kadın da duygusuz muymuş neymiş?" diye düşünecek olan ben, bugün farklı duygudayım. Öylesine bir acı var ki panik içindeyiz. Bu panik duygusu günlük yaşantımızı engelliyor. Eğlence programları kaldırılıyor, etkinlikler iptal ediliyor, konserler erteleniyor. Film Festivali'nde bile parti organizasyonları kaldırıldı. Kocası başı kesilerek öldürülen hamile Mariane Pearl'ü düşünüyorum. Nasıl yemek yiyebildi, arkadaşlarıyla nasıl gülebildi diyorum. Ardından ağıt sahnesi geliyor. Genç kadının tek başına isyan ettiği, acısını akıttığı ve ardından hiçbir şey olmamış gibi gözyaşlarını silerek dışarı çıktığı sahne... Nasıl yaparız bilmiyorum ama sanki milletçe yasa bürünürsek onların istediği olurmuş gibi. Sizce de günlük hayatımızı aksatırsak terör hedefi tam ortadan vurmuş olmayacak mı? Ürkmekte, korkmakta haklıyız. Ama böylesine belli etmeli miyiz?
İnanın, karmakarışık duygular içindeyim.