Bunun adı futbol değil

Dün akşamki Trabzonspor için ne yazmalı diye düşünüyorum. Koşuyorlar ama neden koştuklarını bilmiyorlar. Uzun top atıyorlar; neden attıklarının farkında değiller. Herkes kendine göre bir şeyler yapmaya çalışıyor. Ortada ise hiçbir şey yok. Doğrusu dünkü maçın özeti bu. Savunma oyuncuları kendi aralarında uyumsuz. Ankaragücülü Bebbe tek başına savunma oyuncularını hallaç pamuğu gibi attı. Savunmanın sağındaki Serkan, solundaki Celaleddin rakip alana girmemek için büyük çaba gösteriyorlar! Sanki rakibin bu alanları mayınlı bölge! Ankaragücü savunmasının en kalabalık olduğu bölümde Gökdeniz, Umut ve de Ceyhun var. Kenardan birisi çıkıp da bu oyuncuları uyarmıyor. 'Ön liberoda iki oyuncu fazla' diyoruz ama duyan yok. Ayman ve Hüseyin her topta yana ve geriye oynama rekoru kırdılar. Ziya Doğan'ı anlamakta güçlük çekiyorum. Sayın hocam kapanan takımlara karşı kenar atakları önemsiz mi?

DOĞAN'IN OYUN PLANI YOK
Kenarda Yattara gibi bir oyuncunuz varsa (Oyuna girdikten sonra Ziya Doğan kenarda durması gerektiğini söyleyeceğine dışardan orta bölüme gitmesini ısrarcı bir biçimde istedi) onun topla buluşturulması gerekmez miydi? Ayrıca ikinci yarıda oyuncu seçimleri yanlıştı. Çünkü Ceyhun her ne kadar istenilen düzeyde görünmese bile Yattara'yı oyuna soktuğunuzda orta sahada Ceyhun gibi bir oyuncuya gereksinimiz var. Görünen o ki Ziya Doğan'ın kafasında belirli bir oyun anlayışı ve de oyuncu kadrosu yok. Her maç piyango birilerine vuruyor. 60. dakikadan sonra Hüseyin'i savunmaya çekip üçlü savunmaya dönmesi bunun en belirgin özelliği. Geldiği günden bugüne kadar geçen sürede Trabzonspor bu anlayışta istikrarı yakalayamaz. Günü kurtarmakla belirli hedeflere ulaşabilmeniz de çok zor görünüyor. Şu an gelinen noktada Trabzonspor'un ortaya koyduğu oyunun adını futbol olarak tanımlayabilmeniz de mümkün gözükmüyor.