'Altın Kafes'insözleri iç acıtıyor

Günlerce, gecelerce, düşündüm defalarca. İyice emin olunca aldım kendimi,Birkaç parça eşyamı, hatıra defterimi,Bir de beni annesi sanan kedimi. Özellikle sen evde yokken toplanıp çıktım. İstemedim öfkemize yenilmeyi. Ne zor, ne yorucu, ne kadar hüzünlüydü...Berbat bir duyguydu gitmelerim. Ne olursa olsun, araya biraz zaman koyunca,Acının yüksek ateşi düşüp de, ayrılık soğuyuncaAdım gibi biliyorum ki bana sen deHak vereceksin. Anlayacaksın, ama geçici bir süreKızıp köpüreceksin. Bekleme boşuna beni bir daha,O altın kafese geri dönmem! Üzülürüm, efendi gibi çekerim acımı,Ama kolay kolay ölemem! Yaralıyım elbet bir arıza, iz bırakabilir.O kadar olsun... Küllenirim, bir süre için için yanar...Tamamen de sönmem...