Üç çocuklu ev kadını olmayı çok isterdim

* Çok hırslı biri misiniz? - İnatçıyım. Ama kariyer hırsım olduğunu sanmıyorum.

* Mesela rektörlüğü bile feda edebileceğiniz ne var hayatınızda? - İnsanın ailesinde büyük problem olur, her şeyi bırakıp o problemle uğraşması gerekir. Öyle bir durum olsa, bırakırdım.

* Güzel bir şey için? Amerikalı bir adama âşık oldunuz. 'Gel benimle' diyor. - Olmaz demeyelim. Çıkmadı ki öyle bir kısmet karşıma. (Gülüyor) Zor karar olurdu. Keşke böyle şahane bir şeyler olsa. Ama Boğaziçi'nden daha iyi bir kısmeti artık bu yaştan sonra beklemiyorum. Yine de tekliflere açığım! (Gülüyor)

* Erkekler açısından da zor bir teklif olur herhalde. Karşınızda komplekse kapılmamak güç. - Zaten bunu söylüyorlar bana. Bir arkadaşım bana "Sen resmi kadın oldun. Hayatın çok zor artık" dedi. Artık erkekler bana bakınca bir kadın görmüyor, bir rektör görüyor. Yaşam tarzı olarak da, çok yoğun bir yaşam. Bizim kültürümüzde bir erkek için "rektörün zarif eşi" denmesine katlanmak zor. Kim yapar bilmiyorum. Kadınlar açısından bir talihsizlik bu.

* Keşke evinde oturan üç çocuk annesi bir kadın olsaydım, dediniz mi hiç? - Çok isterdim. Her hafta sonu yemek pişiriyorum: sonra onlar yenemiyor. Ev insanı çok mutlu eden bir ortam. Rektörlükten de vazgeçerdim bunun için. Ben çok kalabalık aile ortamında büyüdüm. Evli olduğum dönemde çocuk için çok erkendi. Ben hazır olduğumda da uygun biri yoktu bunu yapabileceğim. Olmadı ne yapalım. Kısmet meselesi...