Kendine konstantre olmak

Şenay Akay'ı yıllardır tanıyorum. Şamdan Dergisi'ne yaptığı o çok cesur ve çok iddialı kapak çekimlerinde başlayan dostluğumuz son birkaç yılda kesintiye uğradı ama yeniden biraraya geldiğimizde onu 'Büyümüş' görmek beni mutlu etti. Büyümüş diyorum çünkü artık kendisinin farkına varmış. "Yıllarca kendime konstantre olamadım. Hep kendimi ihmal etmişim. Şimdi hayatımda kimse yok ve nihayet kendim için yaşıyorum" dedi. (Nihayet...) Ne güzel Şenay'ın bunu görebilmesi. Darısı diğer genç kızların başına. Çünkü bir aşktan diğerine koşmaktan kimse kendinin farkına varamıyor. Şu yalnız kalma korkusu olmasa, hepsi kendini görebilecek ama olmuyor. Bakar mısınız Tuğba Ünsal'a! Daha dün Yalın'a ağlıyordu. On günde ne oldu da, o gözyaşları unutulup başka boyuta geçildi? Kendisi bunun yanıtını verebiliyor mu acaba?