|
Boral-Zico-Yüksel
Fenerbahçe şampiyonluğa oynayan bir takım gibi değildi. Donmuşlar, uyuşmuşlar, hırsalarını isteklerini kaybedip maçı kaderine terkettiler. İlk yarıda duran toptan gelen gol dışında şut bile çekmediler. Tempoyu düşürüp maçı 1-0 alacaklarını sanıyorlardı. Kısır mücadeleyi Uğur Boral'ın büyük hatasından yararlanan Mehmet Topuz bozdu ve devre berabere bitti.
Bu takımın teknik direktörü olsa soyunma odasına gittiğinde durumunu analiz eder, bu soğukluğun nedenini çözmeye çalışır, iki değişiklik yapıp takımını kendine getirirdi. İkinci yarıya yine aynı düzen, aynı taktik, aynı anlayış ve aynı ruhsuzlukla çıkmazdı.
Ertuğrul Sağlam çift forvetten vazgeçmeden sahadaydı. Serkan Balcı'nın her kademe zaafının üstüne gidip devamlı arka direğe adam kaçırdı. Mehmet Topuz'u serbest oynattı, Kezman ve Tuncay'ın kötü oyunları da ekmeğine yağ sürdü.
Tuncay bir gol atıp bir assist yaptı. Kağıt üzerinde bu yeterli gözükebilir ama Fenerbahçe tempo yapması gereken dakikalarda kendini gösteremedi.
YÜKSEL YARA AÇTI
Böyle durumlarda takımı çukurdan çekecek iki hamle vardır. Ya sahadaki oyuncularınız lider karekterlerini ortaya koyup sorumluluk alırlar ve takımı yönetirler ya da (eğer varsa) teknik direktör hamle yapar. Zico'nun tercihi Deivid'den yana oldu. Çıkardığı futbolcu Appiah'tı. Yerinde oynatılmayan Ganalı, biraz güven ve tecrübe taşıyan, tek oyuncusu. Deivid'den ne bekledi, ne gibi bir geçmiş deneyimi vardı ki "Çıkar, bir iki hareket yapar beni kurtarır" diye düşünebildi.
Kezman dökülüyor, Semih'i almıyor. Deniz sakatlandı, koşamıyor, Yozgatlı'yı sokmuyor ama pasaportdaşı Zico'nun kurtarıcısı.
Bunları Deivid'in attığı gole rağmen yazıyoruz. Çünkü esas tehlike Zico'nun bu golü bahane edip yine yanlış kararlar verecek olması. Vedat Yüksel Fenerbahçe'nin penaltı hasretine son verebilirdi. 79'da Tümer'in düşürülmesine seyirci kaldı. İlk fırsatta da Edu'yu da attı. Beşiktaş maçı öncesinde Fenerbahçe'de önemli bir yara açtı.
|
