 |  |
Keşke Bolu Dağı Tüneli açılmasa mıydı?
Bazı olayları, göründüklerinden öteye değerlendirdiğinizde, karşınıza çarpıcı dersler çıkabilir. Bunlara verilebilecek bir örnek, Bolu Dağı Tüneli'nin İstanbul-Ankara yönünde ulaşıma açılması sonunda Bolu Dağı'ndaki esnafın işyerlerini kapatmaya başlamasıdır.
NTV'nin haberine göre Bolu Dağı'nda bulunan ve en büyük tesislerden biri olan Ulusoy Bolu Dağı Tesisleri'nin 15 Şubat 2007'de kapanacağı açıklanmış.
Tesisin kapanmasıyla ilgili bilgi veren Ulusoy Bolu Dağı Tesisleri Genel Müdürü Reşat Demirel, tesisin 1989'da hizmete açıldığını ve 17 yıldır Bolu Dağı'nda hizmet verdiğini anlatırken, şöyle konuşmuş:
-Bolu Dağı Tüneli'nin hizmete açılmasıyla birlikte müşteri sayımızda yüzde doksan oranında bir azalma oldu. Ulusoy firmasını kullanan yolcuların da büyük bir bölümünün otobüslerin Bolu Dağı Tüneli'nden geçmesini istemeleri üzerine tesisin kapatılmasına karar verildi.
Haberde, Ulusoy Bolu Dağı Tesisleri'nde çalışan personelin ise tesisin kapanmasıyla birlikte işsiz kalacakları ve ne yapacaklarını bilmediklerini söyledikleri "Ayrıntısı" da vardı.
KİM REKABET EDEBİLDİ Kİ?
Bu habere konu olan duruma karşı tepkiler farklı olabilir. Ama kimse "Bolu Dağı Tüneli açılmasaydı daha doğru olurdu" diyebilir mi?
Aslında yaşadığımız süre boyunca buna benzer yerel ve global gelişmelerin, kaç işyerinin kapanmasına sebep olduğunu ve kaç milyon kişiyi işsiz bıraktığını hiç düşündük mü? Örneğin "Kahraman bakkal süper marketlere karşı" söylemini hiç duymadık mı? Kentlerimizin sokaklarının alışılmış zanaatkârı olan "Kalaycı"lar, alüminyum ve çelik tencere sanayisinin rekabetine dayanabildiler mi? Yatak ve yorgan endüstrinin ilgi alanına girince, "Hallaç"lar buna dayanabildi mi?
Ya da "Çin rekabeti"nin global sonuçlarını düşünün... 1960'larda da Japon otomotiv endüstrisinin gündeme getirdiği rekabet, Amerika'da ulusalcı reaksiyonlara sebep olmamış mıydı?
Bolu Dağı Tüneli'ne karşı çıkmak akla ve mantığa ziyan vereceğine göre, Bolu Dağı'nda işyerlerini kapatmak durumunda olan esnafın ve işsizlikle karşılaşan emekçilerin, belki birleşip, yeni güzergâh üzerinde yeni işyerleri açmaya çalışmaları bir alternatif çözüm olabilir.
Ama unutulmamalı ki, Bolu Dağı'ndaki işyerlerine olumsuz yansımalar gösteren bu gelişme bir "Kriz" değildir. Bu durum, olumlu yöndeki ve önüne geçilmesi mümkün olmayan değişimin ve gelişmenin, belirli alanların varlığını gereksiz kılmasıdır.
KRİZ NEDİR?
Buna karşı ülke ekonomisi kötü yönetiliyorsa, siyasi istikrarsızlık ekonomiye de yansımışsa ve bu nedenle işletmeler kapanma noktasına geliyorsa, bu bir "Kriz"dir. Biz bunu 2001 yılında gördük. Daha önceleri de kuyruklar ve yokluklar ile görmüştük.
Gelişmiş toplumlar demokrasilerini sağlıklı tutarak, istikrarsızlıkları olabildiğince devre dışı bırakıyorlar. Bu arada değişim ve gelişmenin getirdiği yeni durumlara karşı başta eğitim sistemleri olmak üzere çalışma hayatını etkileyecek tüm alanlarda önlemler alıyorlar. Örneğin "Dijitalleşme"ye uyum gösterecek kalifiye eleman yetiştirebilen eğitim reformlarını devreye sokuyorlar. Meslek okullarını yeniden yapılandırıyorlar.
Şu anda Türkiye'de eksik olan bu yaklaşımlardır. Her reform girişimi bir "Rejim tartışması" na konu edildiği için, bu tür arayışlar askıda kalmaktadır. İstihdam sorunu sürekli devlet kadrolarına başvurularak çözülebilir sanılmaktadır. Ve sonunda bazıları "Keşke Bolu Dağı Tüneli açılmasaydı" doğrultusundaki yaklaşımları da savunabilmektedir. açılmasa mıydı?
|
