Amerikan taşrasında aşk ve cinsellik

Özgün adı 'Küçük Çocuklar' olan bir filme Tutku Oyunlar adı yakışıyor mu? Evet, hem de çok. Çünkü bu film kesinlikle büyüklere göre, çocuklarla ilişkisi yok. Aslında Umutsuz Ev Kadınları dizisinin bir bölümü gibi başlıyor her şey... Bir grup orta yaşlı, evli-barklı kadın, çocuklarıyla kasabanın parkında vakit geçirirken, komşu evin yakışıklı ve gizemli baba kişiliğine takılıyor ve onun hakkında fanteziler üretmeye başlıyorlar. Bir belgesel yapımcısıyla evli olan işsiz ve çekici Brad, kısa zamanda kadınlar grubundan, evliliğinde mutsuz Sarah'nın âşığı oluyor. Bu arada, küçük çocuklara musallat olmuş bir cinsel tacizci serbest bırakılıyor ve bol çocuklu, muhafazakâr bu komünün kabusu haline geliveriyor. Şu Amerikan toplumu ne ilginç bir toplum!.. Dünyayı yönetmeye soyunmuş bir büyük devletin halkı olmak, kolay değil anlaşılan. Yalnızca kişi başına en çok ruh doktoru düşen toplum olmakla kalmıyor, sanat eserleri, özellikle de filmler aracılığıyla kendi kendisine büyük ve bitmeyen bir psikanaliz seansı uyguluyor sanki... Ve bu alanda da kamera en çok Amerikan taşrasına yöneliyor. David Lynch, taşranın sakin görünümü ardında yatan cinneti keşfetmeye çıkarken, Fargo, Kesişen Yollar, Amerikan Güzeli, Yatak Odasında, Cennetten Çok Uzak gibi filmler, bizlere sorunlu insanlar ve hasta ruhlar sunup duruyorlar. Tutku Oyunları, sanki en çok ünlü ve bol ödüllü Amerikan Güzeli'nin yolunu izliyor. İkisi de mutsuz, iki evli çift, yeni maceralara açılmayı deniyor ama statükodan da kolay kopamıyorlar. Öte yandan, dört başı mamur bir 'sapık' figürü ve hastalıklı bir ana-oğul ilişkisi de geliyor karşımıza... Aslında film, ABD toplumundaki kariyer tutkusundan, bir belgesel film aracığıyla Irak savaşına çok şeye birden eğiliyor. Bu belki de temel kusuru zaten. Sonuç olarak, oldukça hüzün, hatta keder içeren, giderek insanı bunaltan bir film bu. Ama ilginçliği de yadsınamaz. Kate Winslet belki nispeten iyi oynuyor ama 1930'ların yıldızlarından kalmış gibi duran fiziği ve yine o yıllara yakışan abartılı oyunuyla, benim gözde oyuncularımdan değil! Paul Newman'ın gençliğini andıran ilk kez izlediğimiz Patrick Wilson, çıplak bedenini de sık sık teşhir ederek kadın seyirciyi tavlamaya oynuyor! Bir dönemin Tennessee Williams uyarlamalarını hatırlatan, yoğun psikolojiye dayalı, geveze ve hüzünlü bir yapım.

TUTKU OYUNLARI